Η Λισσαβώνα του Πεσόα"Όσο περισσότερο μεγαλώνω, τόσο λιγότερο είμαι.
Όσο πιο πολύ με βρίσκω, τόσο περισσότερο χάνομαι.
Όσο περισσότερο δοκιμάζομαι, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ ότι είμαι λουλούδι και πουλί, και αστέρι και σύμπαν.
Όσο περισσότερο καθορίζω τον εαυτό μου, τόσο λιγότερα όρια έχω
Ξεπερνώ τα πάντα˙ κατά βάθος είμαι ίδιος με τον Θεό"
Και για την αγαπημένη του Λισσαβώνα:
"Πάλι σε ξαναβλέπω,με την καρδιά πιο μακρινή,
και την ψυχή λιγότερο δική μου
Πάλι σε ξαναβλέπω - Λισσαβόνα και Τάγε και το καθετί-
διαβάτης μάταιος εντός σου και εντός μου,ξένος εδώ όπως παντού,τυχαίος στη ζωή και στη ψυχήφάντασμα που περιπλανιέται..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου