"στο μπαλκόνι μιλούσαμε απλά μας δόθηκε αυτή η χάρη τυλίγοντας τα λόγια μας σε καπνούς τσιγάρων εγώ κι ο Βill κατά κόσμον διπλός σαίξπηρ τυλίγοντας τα μακριά μαλλιά της μέρας the best spaghetti στα πιρούνια μας
μήτε πανιά στο νείλο μήτε αλεξάνδρειες μήτε ο κύριος ευγενίδης σταφιδιασμένος chief of τσιφ κατά κόσμον Bill of Ladies ή Bill of Lading δε θα μπορούσαν να μας εξιλεώσουν όσο η ζωγραφιά από το χέρι ενός μικρού παιδιού ένα σπιτάκι ανθρωπόμορφο μια πόρτα δυο παράθυρα δυο δέντρα εκατέρωθεν καλοχτένιστα κι επάνω δεξιά γωνία το πορτρέτο του ήλιου ως καλλιτέχνη
πρωινό ελαφρό σαν πούπουλο χήνας
μετά τη βροχή της νύχτας καρφώναμε τις μικρές λακκούβες του νερού με την άκρη της ομπρέλας διαβάζαμε τις αχνές νότες που άφησαν τα πατήματα των πουλιών στο χορτάρι
(no money no fanny όπως είπε κι η εμπόρισσα στον Giacomo κάνοντας ένα φλας με το φουστάνι της"
"Στύση μουγκή βουλιαγμένη στην ιλύ των φαντασμάτων Η μοναξιά κατοικεί στους καθρέφτες ρίμες θλιβερές και τελετές θανάτου εμπορεύεται Η μοναξιά ουρλιάζει στα σύρματα και πετρώνουν οι λέξεις Αξία τους μόνη εσύ αυτός το ζεϊμπέκικο που δεν τόλμησε."
2 σχόλια:
αυτόματη γραφή
"στο μπαλκόνι μιλούσαμε απλά
μας δόθηκε αυτή η χάρη
τυλίγοντας τα λόγια μας σε καπνούς τσιγάρων
εγώ κι ο Βill κατά κόσμον διπλός σαίξπηρ
τυλίγοντας τα μακριά μαλλιά της μέρας
the best spaghetti στα πιρούνια μας
μήτε πανιά στο νείλο μήτε αλεξάνδρειες
μήτε ο κύριος ευγενίδης
σταφιδιασμένος chief of τσιφ
κατά κόσμον Bill of Ladies ή Bill of Lading
δε θα μπορούσαν να μας εξιλεώσουν
όσο η ζωγραφιά από το χέρι ενός μικρού παιδιού
ένα σπιτάκι ανθρωπόμορφο
μια πόρτα δυο παράθυρα δυο δέντρα εκατέρωθεν
καλοχτένιστα
κι επάνω δεξιά γωνία
το πορτρέτο του ήλιου ως καλλιτέχνη
πρωινό ελαφρό σαν πούπουλο χήνας
μετά τη βροχή της νύχτας
καρφώναμε τις μικρές λακκούβες του νερού
με την άκρη της ομπρέλας
διαβάζαμε τις αχνές νότες που άφησαν
τα πατήματα των πουλιών στο χορτάρι
(no money no fanny
όπως είπε κι η εμπόρισσα στον Giacomo
κάνοντας ένα φλας με το φουστάνι της"
του Βασίλη Πολύζου,
σας ευχαριστώ για την τιμή, mitos
"Στύση μουγκή
βουλιαγμένη στην ιλύ των φαντασμάτων
Η μοναξιά κατοικεί στους καθρέφτες
ρίμες θλιβερές και τελετές θανάτου
εμπορεύεται
Η μοναξιά ουρλιάζει στα σύρματα
και πετρώνουν οι λέξεις
Αξία τους μόνη εσύ
αυτός
το ζεϊμπέκικο που δεν τόλμησε."
Δημοσίευση σχολίου