Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ του  Μ. Σαχτούρη
"Το μυαλό μου κουρασμένο
 πώς έπεσα
 και τσακίστηκα
 τώρα
 με δεκανίκια
 χρυσά τρίγωνα, χρυσά τετράγωνα γύρω κρεμνάω
 τώρα η άσπρη φίλη μου, μαύρο φάντασμα
 τώρα η μαύρη φίλη μου άσπρο φάντασμα
 κι εκείνη που χάθηκε με τ' ασημένιο καρφί
 στον ποταμό
 δεν ξέρω ποιος; ο ήλιος ή το χιόνι
 δεν ξέρω ποια; τα χελιδόνια ή τα σπουργίτια
 μετράω ολοένα μετράω
 η μητέρα μου ολοένα κλαίει
 μετράει η μητέρα μου ολοένα μετράει. "

"Πεθαίνουν τα όνειρά μας μέσα στην εκπλήρωση.


Και μόνο εκείνα τ' άλλα, που η τύχη ή έστω οι περιστάσεις

τους αρνήθηκαν την ύπαρξη, εκείνα ζουν για πάντα.

Κι όταν, καμιά φορά, ξυπνάς τη νύχτα

τ' ακούς να πεταρίζουν μέσα σου, τεράστια κι άγρυπνα

σαν τα δυστυχισμένα βλέφαρα των τυφλών"
 
Τ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

e-mail
"Να παίρνεις γράμματα απ όλες τις γωνιές του κόσμου
κι εκείνο  το ένα, το ρημάδι, να μη λέει να φανεί"

Πρέπει τώρα να κάψω μία μία τις λέξεις
για να θυμηθώ ξανά το πρόσωπό σου
Ακολουθία  Fibonacci, Ευγενία Λουπάκη

"Αίφνης, μια φωτεινή κηλίδα
Ένα κορίτσι, με καλώδια στ αυτιά
Και πέντε σκουλαρίκια
Με τη γυμνή κοιλιά προτεταμένη
Κοιτάει μοβόρικα πίσω απ τα παρανο- ι-κά  μαλλιά του
Ας της χαμογελάσουμε σήμερα
Θα τη λοβοτομήσουμε αύριο"

Ακολουθία Fibonacci, Ευγενία Λουπάκη

το πλοίο μου στο λιμάνι

και τα πανιά του έχουν σκορπίσει

άκουσέ με ομορφούλα

χάιδεψέ μου το κεφάλι

δεν υπάρχει τίποτα πέρα από δω

τίποτα δεν έχει γίνει

τίποτα δεν θα ειπωθεί

beyond here lies nothin, BOB DYLAN





ΘΕΑΤΡΟ ΑΤΤΙΣ, ΜΑΟΥΖΕΡ