ΑΦΡΟΣ
Είναι οι πόθοι μιναρέδες στυλωμένοι

Λάμψεις του μουεζίνη στην κορφή τους

Φωτοβολίδες των κραυγών της οικουμένης

Πυγολαμπίδες σε συρτάρια κορασίδων

Που κατοικούν σε ακρογιαλιές μέσα σ’ επαύλεις

Και τρέχουν με ποδήλατα σε κήπους

Άλλες γυμνές άλλες ημίγυμνες κι’ άλλες φορώντας

Φορέματα με φραμπαλάδες και μποτίνια

Που στίλβουν την ημέρα και την νύχτα

Όπως τα στήθη τους την ώρα που βουτάνε

Μέσ’ στον αφρό της θάλασας.

 Ανδρέας Εμπειρίκος, «Ενδοχώρα»,

Στης  Πενθεσίλειας το σπαθί.

ΒΑΒΥΛΩΝ Η ΜΕΓΑΛΗ

Σάλπιγγες από ανάερο Σικελιανό

        φλάουτο από ανύπαντρο Καρυωτάκη.

/Στο φινάλε τι συνοδεύει τέτοιαν ώρα

       τις νυχτιάτικες κιθάρες…/.

Να το θέρος – ο έναστρος Ήφαιστος – ανοίγοντας

      ακρεούργητα ζητήματα μωρίας-:

             οι άθλιοι ευημεριστές

νοικιάζουν έναν ήλιο κρετίνο στα νησάκια τους

      μια θάλασσα φορεμένη

             στα σχέδια του χειμώνα.

Ξεδιαλέγοντας άναυδο τα βράδυα σχηματίζω τις φράσεις

        ποτίζοντας άνηθο ανασταίνω τα ήθη.

Δεν ξέρεις από έλευση ζωής

         κάπηλε χτηματία του χρόνου

                  δεν-ξέρεις-αριθμοσύνη.

Θ’ αποτελέσει θρίαμβο στα πιανίσιμα του μέλλοντος

           που κάπνιζα τις συλλαβές σκοτώνοντας

                    ζωύφια-δευτερόλεπτα.

Δε βαριέσαι; Τι Επίκτητος να σεργιανάς

          τι σωστά ντυμένος Αλ Καπόνε

με τη φαρδειά κορδέλα σου στο καπέλο σου

       με ρόδινες χοντρές γραβάτες…

Το γεγονός είναι ένα -: θα πεθάνεις.

         Χάσμα ο Σούμπερτ ανεξιχνίαστο.

ΦΑΡΕΤΡΙΟΝ (1981), Νίκος Καρούζος

ARROGANT GIRL

η Μαγδαληνή
ποιήτρια σπλάτερ ερώτων
κομίζει μύρα
προ του ενταφιασμού μου

arrogant girl
arrogant girl
χημικά φιλιά
υπερόπτες μηροί
τα μπεκερέλ του γυμνού

"Κρεολή Σελήνη", Β. Πολύζος, Απόπειρα, 2010

ΣΑΡΟΝ 1

"η Σαρον στέκεται μπροστά στο τέμπλο
δύο χαλκάδες
νωπό ζελέ
λυσίκομη
περιστερένια
μαντολινάτη
κι οι άγιοι χρεμεντίζουν
φτύνοντας τα χαλινάρια τους
το φως γλιστράει ανάμεσα
στις πευκοβελόνες τους
σαν χέλι"

"Κρεολή Σελήνη", Β. Πολύζος, Απόπειρα, 2010

ΣΑΡΟΝ 2

η Σάρον στέκεται μπροστά στο τέμπλο
λυχνία και στάμνος
χοάνη
κατακόμβη
κι οι άγγελοι
κατηφορίζουν μέσα της
ιματισμένοι και σωφρονούντες

στο δρόμο με τους πήλινους ανδριάντες
την εξαγόρασε ο καλός ποιμήν
αντί τιμής
δύο σηστερτίων

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΕΠΕΙΓΟΝ


Βάρκα ελήφθη

κουπί και θάλασσα όχι.

Αμέλησες ή τα έκλεψε η ίδια

η μεταφορική τους σημασία;

ΔΗΜΟΥΛΑ, ΕΥΡΕΤΡΑ

"..............................................
Καὶ μὴ γελᾶς καὶ μὴν κλαῖς καὶ μὴ χαίρεσαι


Μὴ σφίγγεις ἄδικα τὰ παπούτσια σου σὰ νὰ φυτεύεις πλατάνια

Μὴ γίνεσαι ΠEΠPΩMENON

ΠΡΕΣΠΕΣ  21/8/10

Γιατί δὲν εἶναι ὁ σταυραητὸς ἕνα κλεισμένο συρτάρι

Δὲν εἶναι δάκρυ κορομηλιᾶς οὔτε χαμόγελο νούφαρου

Οὔτε φανέλα περιστεριοῦ καὶ μαντολίνο Σουλτάνου

Οὔτε μεταξωτὴ φορεσιὰ γιὰ τὸ κεφάλι τῆς φάλαινας.

Εἶναι πριόνι θαλασσινὸ ποὺ πετσοκόβει τοὺς γλάρους

Εἶναι προσκέφαλο μαραγκοῦ εἶναι ρολόι ζητιάνου

Εἶναι φωτιὰ σ᾿ ἕνα γύφτικο ποὺ κοροϊδεύει τὶς παπαδιὲς καὶ νανουρίζει τὰ κρίνα

Εἶναι τῶν Τούρκων συμπεθεριὸ τῶν Αὐστραλῶν πανηγύρι

Εἶναι λημέρι τῶν Οὔγγρων

Ποὺ τὸ χινόπωρο οἱ φουντουκιὲς πᾶνε κρυφὰ κι ἀνταμώνουνται

Βλέπουν τοὺς φρόνιμους πελαργοὺς νὰ βάφουν μαῦρα τ᾿ αὐγά τους

Καὶ τόνε κλαῖνε κι αὐτὲς

Καῖνε τὰ νυχτικά τους καὶ φοροῦν τὸ μισοφόρι τῆς πάπιας

Στρώνουν ἀστέρια καταγῆς γιὰ νὰ πατήσουν οἱ βασιλιάδες

Μὲ τ᾿ ἀσημένια τους χαϊμαλιὰ μὲ τὴν κορώνα καὶ τὴν πορφύρα

Σκορπᾶνε δεντρολίβανο στὶς βραγιὲς

Γιὰ νὰ περάσουν οἱ ποντικοὶ νὰ πᾶνε σ᾿ ἄλλο κελλάρι

Νὰ μποῦνε σ᾿ ἄλλες ἐκκλησιὲς νὰ φᾶν τὶς Ἅγιες Τράπεζες

Κι οἱ κουκουβάγιες παιδιά μου

Οἱ κουκουβάγιες οὐρλιάζουνε

Κι οἱ πεθαμένες καλογριὲς σηκώνουνται νὰ χορέψουν

Μὲ ντέφια τούμπανα καὶ βιολιὰ μὲ πίπιζες καὶ λαγοῦτα

Μὲ φλάμπουρα καὶ μὲ θυμιατὰ μὲ βότανα καὶ μαγνάδια

Μὲ τῆς ἀρκούδας τὸ βρακὶ στὴν παγωμένη κοιλάδα

Τρῶνε τὰ μανιτάρια τῶν κουναβιῶν

Παίζουν κορῶνα-γράμματα τὸ δαχτυλίδι τ᾿ Ἅη-Γιαννιοῦ καὶ τὰ φλουριὰ τοῦ Ἀράπη

Περιγελᾶνε τὶς μάγισσες

Κόβουν τὰ γένια ἑνὸς παπᾶ μὲ τοῦ Κολοκοτρώνη τὸ γιαταγάνι

Λούζονται μὲς στὴν ἄχνη τοῦ λιβανιοῦ

Κι ὕστερα ψέλνοντας ἀργὰ μπαίνουν ξανὰ στὴ γῆ καὶ σωπαίνουν

Ὅπως σωπαίνουν τὰ κύματα ὅπως ὁ κοῦκος τὴ χαραυγὴ ὅπως ὁ λύχνος τὸ βράδυ.
..................."

Ν. ΓΚΑΤΣΟΣ , ΑΜΟΡΓΌΣ