Τετάρτη, Δεκεμβρίου 15

Στο μεγάλο ρολόι της πλατείας οι σπασμένοι δείχτες του
κατάργησαν τον χρόνο.
Η σκιά της Αριάδνης καθρεφτίζεται
τα μεσημέρια στους δρόμους
καβάλα στο ποδήλατο περιφέρεται ανήσυχη
σαν να γυρεύει κάτι
ίσως και η ίδια να μην ξέρει τι.

Αριάδνη, εγώ σου το ΄λεγα
ο θεός σου πέθανε
κι ο ήρωας που λάτρευες παρέδωσε τα όπλα
πάει καιρός, αλλάξαν οι εποχές
τώρα
το κουβάρι ξετυλίγεται πάνω στα βήματά σου
ο χορός του θρήνου
ο θρήνος του χορού
χαρτογραφούν αυτό που είσαι αλλά δεν γνωρίζεις

ο μίτος κι ο λαβύρινθος ένα.

...
Αριάδνη
οι καιροί αλλάζουν
ζητούν τα δικά τους παραμύθια.

ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΚΑΠΛΑΝΗ, ΗΧΟΙ -ΑΠΟΗΧΟΙ, Είσοδος, ΕΚΔ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

4 σχόλια:

Λίτσα είπε...

"φτάνουνε τα νέα μοντέλα
από τα Παρίσια, το Μιλάνο
το μαγαζί αυτό πρέπει
ν' αλλάξει βιτρίνες,
ντεκόρ.
Το κατάστημα νεωτερισμών
πρέπει να μετατραπεί
σε εκκωφαντική πανδαισία
τρόπων ένδυσης.

-Κυρία, παραιτούμαι"

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΟΝΑΣ

ένας αναχωρητής είπε...

"Τα χαράματα έφυγαν για την Αλεξάνδρεια
ο Αντίνοος, ο Νίκος ο Λιβυκός, ο Καραϊσκάκης,
ο χορευτής του "Saint Hille", ο Μάρκος Βαμβακάρης,
ο Γιάννης Χρήστου, η Marilyn Monroe και ο κιθαριστής των φλαμέγκος."

Νίκος Φερέγγυος είπε...

Δεν είχε πια με τι ν` ασχοληθεί κι αυτός και γκάστρωνε τις ώρες.

πλέιμομπιλ Λυκόβρυση είπε...

τι ούν το παραπέμψαι δυνάμενον; έν και μόνον φιλοσοφία. τούτο δε εν τω τηρείν τον ένδον δαίμονα ανύβριστον και ασινή, ηδονών και πόνων κρείσσονα, μηδέν εική ποιούντα μηδέ διεψευσμένως και μεθ υποκρίσεως, ανενδεή του άλλον ποιήσαι τι ή μη ποιήσαι