eidenai

Καρδιοπονόθλιβος


"Κι έφτιαξε λέξη όμορφη, και δύσκολη, και πλήρη,


μέσα να κλείσει τον καημό και να τον φυλακίσει,

μέσα κι ο ίδιος να κλειστεί για να ’χει να γκρεμίσει,

για να ξανάβγει όπυο φως, όπου καημός κι αγάπη,

πάλι να λάβει, να δοθεί, να ξοδευτεί, ν’ ανοίξει,

πάλι το φόβο να γευτεί, το σπαραγμό να ζήσει.

πάλι η χαρά να του δοθεί θάλασσα αγριεμένη,

δίχως λιμάνι πουθενά, δίχως σκαριά σωσίβια.

Λέξη σαν λήμμα ουδέτερο στο λεξικό χαμένο,

σάμπως δεν είναι μάχαιρα η κάθε συλλαβή της,

σάμπως δεν είναι πυρκαγιά το κάθε της το γράμμα,

φωτιά που καίει και καταλεί, φωτιά που αποτεφρώνει.

Εφτά καρφιά οι συλλαβές, εφτά γλυκά φαρμάκια.


Καρδιοπονόθλιβος – αυτό. Ποιον τάχα; Ποιον ορίζουν

τα γράμματα κι οι συλλαβές, ηχώντας και σιωπώντας;"

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ, Ρήματα, 2009