Μια γυναίκα μονάχη με τον άνεμο πέρασε στ’ ακρογιάλι·
το φόρεμά της κολλάει στο κορμί της.
Κι αυτός με το χέρι στην τσέπη,
παράτησε το ζεσταμένο νόμισμα κι έσφιξε το φαλλό του.
Έι -φώναξε-
έι, άτιμη, μαγκούφα, σκρόφα ζωή, τι όμορφα που μοσκοβολάει
αλμύρα, δάφνη, σπέρμα και μουνί το μπορντέλο του κόσμου
«Πορθμείο», Γιάννης Ρίτσος, περ. "ΔΕΝΤΡΟ"
το φόρεμά της κολλάει στο κορμί της.
Κι αυτός με το χέρι στην τσέπη,
παράτησε το ζεσταμένο νόμισμα κι έσφιξε το φαλλό του.
Έι -φώναξε-
έι, άτιμη, μαγκούφα, σκρόφα ζωή, τι όμορφα που μοσκοβολάει
αλμύρα, δάφνη, σπέρμα και μουνί το μπορντέλο του κόσμου
«Πορθμείο», Γιάννης Ρίτσος, περ. "ΔΕΝΤΡΟ"
42 σχόλια:
"Τη γυναίκα αυτή τη συνάντησε για πρώτη φορά στο όνειρο ενός άλλου. πάλεψε μαζί της μέχρις εσχάτων.[...]"
νανος βαλαωρίτης - κάποια γυναίκα
"Πουλιά φτιαγμένα από
λησμονημένα
λουλούδια και όνειρα
κρύβονται
στις χαραμάδες
των μολυβένιων κουτιών
που φυλάς με αγωνία
σε ένα πρόχειρο καταφύγιο
χωρίς αγγέλους
και στέγη."
"Γυναίκα της Ασίας
Ἦρθες νὰ μείνεις ὡς τὸ θάνατο
μὲ πορφυρὲς ἀνταύγειες ἀπ᾿ τὰ μέλη
ρώτησα μὰ δὲν ἔμαθα ποὺ βρῆκες τὸ σκοτάδι
σὲ μυστικὰ ρυάκια κλειδώνεις τὸν ἦχο σου
μόνη μὲ τὴν ἐκρηκτικὴ φωνὴ τῆς σιωπῆς.
Ἦρθες νὰ μείνεις ὡς τὸ μακρινὸ χάραμα
σώματα πέρασες ἀκόμη ταξιδεύεις.
Ἐγὼ δὲν ἔζησα κ᾿ ἡ ὀμορφιὰ τῆς Ἀττικῆς εἶν᾿ ὅλο τὸ ταξίδι μου
Σὲ τόσους καημοὺς τραγουδώντας
δὲν ξέρω τ᾿ ὅπλο τῆς λησμονιᾶς."
Aπ’ όσα έκαμα κι απ’ όσα είπα
να μη ζητήσουνε να βρουν ποιος ήμουν.
Εμπόδιο στέκονταν και μεταμόρφωνε
τες πράξεις και τον τρόπο της ζωής μου.
Εμπόδιο στέκονταν και σταματούσε με
πολλές φορές που πήγαινα να πω.
Οι πιο απαρατήρητές μου πράξεις
και τα γραψίματά μου τα πιο σκεπασμένα —
από εκεί μονάχα θα με νιώσουν.
Aλλά ίσως δεν αξίζει να καταβληθεί
τόση φροντίς και τόσος κόπος να με μάθουν.
Κατόπι — στην τελειοτέρα κοινωνία —
κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα
βέβαια θα φανεί κ’ ελεύθερα θα κάμει.
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)
Κ.Π.Καβάφης
"Η καύλα το χυδαίο εξευγενίζει
υψώνει το μουνί ως το αιδοίο
κι η πούτσα μου ένα κάνει το δύο
κάθε υποδοχή σου όταν ξεσκίζει.
Από το θα σε χύσω ως το χύνω
μεσολαβεί διάστημα με μέλι
κι ας έρθει να το γλείψει όποιος θέλει
εγώ μ’ όλους τους τρόπους θα στο δίνω.
Είσαι γαμιόλα κι είμαι ο γαμιάς σου
και να το λες σε όποια γλώσσα θέλεις
μα όταν μες στην καύλα σου ανατέλλεις
ή πίσω σου θα μ’ έχεις ή μπροστά σου…
Και να μη σ’ είχα γκόμενα και μούσα
έτσι όπως σε γαμώ θα σε γαμούσα.
Η ΜΝΗΣΤΗ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Βασίλης Λαλιώτης,(πηγή:"Ποιείν")
«Γιατί όπως γράφει:
«τ' άκρα η ποίηση ζητά
τα πόδια, τους γλουτούς
χορδές του έρωτα υμνητικές
μουνόχειλα, κοράλλια».
Γ.Βέλτσος
"Μια παγωμένη σπίθα στείλε να σου την κάνω πυρκαγιά..."
...ερευνασάτω
μεγαλάνορος Ησυχίας το φαιδρόν φάος...
Πώς ορίζεται το μεταξύ δυο πυρκαγιών διάστημα, ψάχνω να βρω..
ΤΩΝ ΘΕΣΠΕΣΙΩΝ ΟΜΗΡΟΣ ΚΙ ΑΣ ΠΕΝΟΜΑΙ
ΓΛΥΚΙΑ Η ΖΩΗ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΕΜΟΚΥΚΛΙΣΤΟΣ
Με κάτι από τη γης οι ουράνιες δυνάμεις ανεβαίνουν
Συλλαμβάνεις εδώ ή εκεί ψίχα βασιλικού ή πυρκαγιάς το απόσπιθο
Που μέλλει ν' αποκαλυφθεί χρόνους πολλούς μετά το πρώτο σου άγγιγμα
Καίει από τη μία όψη το ψευδές αλλά απ' την άλλη
Του καθρέφτη γίνεται ύδωρ
Ξέρει ο εύθεος. Βγάνει απ' τον κορυδαλλό κλώνους δεκάφυλλους
Κι από τις λίμνες των σκιών όλων μυριάδες μινυρίσματα
Κάποιος πέφτει σαν λαχνός νάρκισσος
Αλλ' ακόμη κι αν λανθασμένος πρέπει να είναι
Δεν η θέση του κενή μένει. Σαν παρατεταμένο
Παράπονο ήχος άναξ από ρικνή βάρβιτο
Της μνήμης τ' ατημέλητα διευθετεί. Και ιδού!
Μήνις παλαιών άθλων εκ νέου ξεσπά και ο νους ημίβροτος αγωνίζεται
Η δώθε το άδικο εις χρυσόν ή κείθε το χαμένο αλλ' όχι
Ευτύχημα. Συνεχίζεται και από την αντίθετη φορά των υδάτων ο ρους
Μ' ευρήματα σελήνης και μικρής Υακίνθης παρειών θραύσματα...
ΜΕΓΑΣ ΕΛΥΤΗΣ!!!
"Πες τα πιο σιγά...'
"Ο βήχας του Ιουστινιανού δεν έχει μεταφραστεί ακόμη. Εξού και η δυσκολία να κατανοηθεί ως τις μέρες μας η δημιουργία του Βυζαντίου."
-για τους...οπαδούς του Γιανναρά!
"Αν δεν έχεις κάνει έρωτα ποτέ σου με τα μαθηματικά, δεν θα μπορέσεις ν' αποδείξεις ότι τα γραφτά σου τους μοιάζουν."
to mitos
Αποχαιρετώ την πολυπληθή παρέα..,Εγώ δυστυχώς δεν είχα ποτέ μου ερωτική εμπειρία με τα μαθηματικά...οπότε σιωπώ.
"Τι εύκρατη που γίνεται η σκέψη όταν τα μπλε σου βγαίνουν περίπατο..."
to nyxterino, επειδή θεωρώ πιο σημαντική την ...ερωτική εμπειρία με την ποίηση!
to lolita
Που χάθηκες εσύ τόσο καιρό?
Ήτανε μια κερά στο Μογκαντίσου
που είπε στον άντρα της: "Μαλάκα, ντύσου.
Α' δε βρεις κανένα χάπι,
σύρε βρές ένα χασάπη
και πες του να σ' την κόψει την ψωλή σου."
10. 1941 Γ. Σ.
Στον Ανέσπερο
"Ε! όχι και φωτοστέφανο για να καλύψουμε το δάφνινο στεφάνι που ονειρευτήκαμε"
To nikitas
"μου μιλάς με κάκτους
και γίνομαι έρημος"
για γυναίκες μιλάω,
αλλά στο βάθος είναι ένα πηγάδι που ντρέπεται....
ενα κρεβάτι ανθρώπινο ένα κοπάδι πόδια...
"Στη χλόη, τη ροδοκάπουλη Δωρίδα την πλαγιάζω-
μες στων ανθών τον οργασμό με αθάνατο πώς μοιάζω…
Τα πόδια της, πανύψηλα, τη μέση μου έχουν κλείσει-
σε αγώνα δρόμου ερωτικό τρέχει για να νικήσει…
Σαν φύλλα που τα φύσηξαν, τα μάτια ανοιγοκλείνει
κι εξαντλημένη από ηδονή, μαζί με μένα χύνει."
Γιάννης Κυριαζής,Παλατινή,μετάφραση("Ποιειν")
to mitos
"Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
κι από το βάθος της σπηλιάς μια νυχτερίδα τρομαγμένη
χτύπησε πάνω στο φως σαν τη σαϊτα πάνω στο σκουτάρι:
"Ασίνην τε Ασίνην τε...". Να 'ταν αυτή ο βασιλιάς της
Ασίνης
που τον γυρεύουμε τόσο προσεχττκά σε τούτη την ακρό-
πολη
γγίζοντας κάποτε με τα δάχτυλά μας την αφή του πάνω
στις πέτρες.
... σε αγώνα δρόμου ερωτικό τρέχει για να νικήσει…
και είναι αυτοί οι αγώνες δρόμου με εμπόδια, και φτάνεις, όλο φτάνεις προς το τέρμα κι όλο το τέρμα απομακρύνεται βγάζοντας σε τη γλώσσα περιπαικτικά.....
"Νά χεις στόλους και βαπόρια
και πλεούμενα πελώρια
Με το δένε και το λύνε
λίγο βέβαια δεν είναι
Όμως της ζωής το αλάτι
βρίσκεται μες στο κρεβάτι
Μια μονάχα μες στις δέκα
να ' ναι αληθινή γυναίκα
Και τα τέτοια δεν τα θέλει
Κύριε Γιώργο Κύριε Τέλη
Μάθετέ το είναι καιρός
Ίδια τα 'δωκε ο Θεός
Τι λιγάκι τι πολύ
έχει κι ο φτωχός πουλί΄
Ο. Ελύτης
Η χαρά μου για να παίξει
διάλεξε κοπέλες έξι
Καθεμιά κι από μια λέξη
να τη λέει ώσπου να φέξει
O. Eλ.
to lolitaki
"Ήτανε μια Κυρία στην Ουγκάντα
που κοίταζε μια τζακαράντα·
κ' ένας γέρος με ομπρέλα
σαν την είδε την κοπέλα
της έδειξε το πέος του από μια βεράντα."
Τα εντεψίδικα, Γ.Σ.
to mitos:Έξι;;Να προσέχετε στην ηλικία σας,πάρτε παράδειγμα το γέρο στο ανωτέρω.
to mitos
"Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα
η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται
με τη στρατιά που κατεβαίνει προς το κίτρινο ποτάμι
Η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται.
Κι ύστερα, γιατρέ, την κάθε αυγή
την κάθε αυγή, γιατρέ, με τα χαράματα
πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα τουφεκίζεται.
Κι ύστερα, δέκα χρόνια, γιατρέ,
που τίποτα δεν έχω μες στα χέρια μου
να δώσω στο φτωχό λαό μου,
τίποτα πάρεξ ένα μήλο
Ένα κόκκινο μήλο
Την καρδιά μου"
to lolitaki and mitos
προσπαθώντας να σας φέρω στον ...ισιο δρόμο, δοκίμασα απο Ελύτη εως Χικμέτ!!!Αρχίζω να πιστεύω,
οτι εσύ θα είσαι η Μαρία Νεφέλη και
αυτός φευ! ο Νεφεληγερέτης...
Είσαι εκπρόσωπος του Χριστόδουλου;Γιατί τόση προσπάθεια;;
Έχουμε το φεστιβάλ κινηματογράφου εδώ πάνω.Αν έρθετε,να πάρετε παλτό.Και αδιάβροχο.
μπράβο ΑΝΈΣΠΕΡΕ καλά τα λες,χαίρομαι να σε διαβάζω.ΤΕΛΙΚΑ φίλοι μας απο ενα ποιητικό blog το κατάντησαν...καβλοπυρέσον!
to ορθρινος
διαφωνώ μαζί σου δεν εννοούσα κάτι τέτοιο...
to lolitaki
"καμμιά σχισμή δεν διευρύνεται χωρίς τον πόθο"
(Χριστόδουλος,προς Θεσσαλονικείς)_
Το' πε κι αυτό ο μακαρίτης;;Έλεος.Πάντως..αλήθεια είναι.
"Ορθρινά κι ανέσπερα", τίτλος ποιητικής συλλογής,ποιού όμως..Αρχίζω και ξεχνώ.
to lolitaki
ειλικρινά αγνοώ την ποιητική συλλογή που αναφέρεις.Αλλά αν όντως υπάρχει,τότε ο ορθρινός ειναι...προβοκάτορας!
Είμαστε όμως "μια ευχάριστη ατμόσφαιρα", δεν υπάρχει αμφιβολία.Ενδεχομένως και καβλιάρικη,αν και θα μας "αφορίσει" ο ορθρινός
to lolitaki
"Οκτάνα θα πη η αγαλλίασις εκείνη που φέρνει στα χείλη την ψυχή και εις τα όργανα τα κατάλληλα με ορμήν το σπέρμα."
(Χριστόδουλος,προς Εφεσσίους)
to nyxterino,χάθηκες!μας έλειψε η ευαισθησία σου και η ποιητικη σου ωριμότητα.
Πού ξέρεις..μπορεί και να μη χάθηκα..
στον ανέσπερο
"Μίλα μου πιο σιγά
μην ξυπνήσει μέσα μου
εκεινη η κοιμησμένη πέτρα
μην ταραχτεί το νεκρό πετεινάρι
και φέρει πιο γρήγορα τη μέρα
θέλω απόψε η ψυχή μου
εκπωτη να είναι απο το σώμα..."
"Σκύψε να μπεις πάλι στη θήκη
λεπίδι της σιωπής μου, χίμαιρα."
to mitos
to lolitaki and nyxterino
περίεργο αλλά εξαίσιο!
πολλά μετaφυσικά πράγματα συμβαίνουν σ αυτό το blog!
δε νομίζεις?
;
εγώ τώρα, αυτό μονάχα μπορώ να πω, εκπλάγου όντως, και ίσως νηφάλια, σε χρόνο ύστερο να σας μελετήσω....
πολύ μπασιά, πολύ....
Πώς μπλέκονται τα όνειρα και οι σιωπές των ανθρώπων..
Καμιά φορά μαζεύεται κόσμος κάπου, όλοι κοιτάζουν στο ίδιο σημείο, αλλά δε βλέπουν τίποτα.
Γιατί πάντα γίνεται ένα έγκλημα εκεί που δε συμβαινει τίποτα
"'Ο,τι μας γλύκανε, το ξέπλυνε ο χρόνος κι η συναλλαγή"
Δημοσίευση σχολίου