eidenai

Με αφορμή την έκδοση
ΗΛΙΑΣ ΛΑΓΙΟΣ / ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 2009, ΙΚΑΡΟΣ

"...O Απρίλης δεν κατέχει από αμυγδαλιές, κυοφορώντας
πασχαλιές μέσα από τη βουρδουλιασμένη Γη, αναδεύοντας
γνώση και θέληση, αρδεύοντας
προσκυνημένες ρίζες, με εαρινή βροχή.

Το χειμώνα παρηγοριόμαστε, σκεπάζοντας
τη μουσκεμένη ενοχή με λήθη, θρέφοντας
μια ταγκισμένη ζωή με οικοδομές και υπόσχεση ελέους.
Το θέρος μας αιφνιδίασε , καθώς ξεχύθηκε από τη μάντρα της Καισαριανής,αντάμα με τον ήλιο.
Πυργώσαμε συννεφιασμένες ακροπόλεις
και η μπόρα σύρθηκε ως τη γωνία Πατησίων και Στουρνάρα,
εκεί που γιόρταζαν τη λευτεριά και τους χτυπήσαμε..."

Ηλίας Λάγιος 1996

Ηταν, σας λέω, τα βυζιά της κύπελλα μ’ υδρόμελο,
/ κι ήταν τα μάτια της κι η μοναξιά της μεγαλύτερ’ απ’ το φως-
/ και μόνο Ελένης όνομα/ είχε για μένα ανθίσει και καρπίσει
/ ντροπή και λύσσα του θανάτου να κερδίση.

/ Αφήγησες που πλέξαν άθρωποι κακόψυχοι (καλού γούστου ένεκα, δήθεν)
/ τολμούν να ισχυρίζονται ότι σε κάποιο κωλονήσι, την Λευκή,
/ η Ελένη, η δικιά μου Ελένη, ξενογαμιόταν με τον Αχιλλέα.
/ Ψέμματα, ψέμματα, ψέμματα. Εγώ είμαι ο άντρας που στ’ αλήθεια αγάπησε.
/ Και όλων των επών περίλαμπρα τα ονόματα, ηρώων και άστεων,
/ γράμματα ιωνικά και δωρικά κι αιολικά (και τα τρισβάρβαρα μακεδονίτικα), στιχαριθμήσεις αλεξανδρινών,
/ προσδοκίες κι ανεπίστρεπτες εντολές, μήνις θεών μπασταρδεμένη,
/ γραφτήκανε για μας τους δυο...