ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ
Ο κύριος Φογκ πάει διακοπές
Είπε κάποτε ο κύριος Φογκ
να πάει διακοπές.
- Βαθιά μέσα σε μια πολυθρόνα
έχω μπροστά μου μια θάλασσα
σκέφτηκε αμέσως.
Πού να πηγαίνω τώρα σε άλλη
αφού είναι ίδια
όλ' η θάλασσα.
Εξάλλου εγώ δεν κολυμπώ
διότι δεν είμαι ψάρι.
- Βουνό λοιπόν
αναφώνησε ο κύριος Φογκ
και γύρισε
από την άλλη μεριά
την πολυθρόνα του.
10 σχόλια:
"η πιο τρελή ηδονή της γλώσσας
δεν είναι όταν κάνει έρωτα
με μια άλλη γλώσσα
είναι όταν βρει κανένα δόντι ετοιμόρροπο
και σκούντα σκούντα το ξεχαρβαλώνει"
"Ψηλή γυναίκα
μου ρίχνεις τον ίσκιο σου
και σουρουπώνω..."
Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ
Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.
"όσο περισσότερο φεύγεις τόσο πιο πολύ σχηματίζω την εικόνα σου..μέχρι να τη διαλύσω τελείως."
"Το νερό που 'σπασε η τρυγόνα κι ομόρφυνε η πληγή μου..."
"Κι όπως οι φίλοι, φαίνεται
Και οι θάλασσες από μακριά επικοινωνούνε
Φτάνει λίγος αέρας, μια σταλιά τριμμένης
Μες στα δάχτυλα, σκούρας, λυγαριάς και να:
Το κύμα; Είναι αυτό;
Είναι αυτό που σου μιλάει στον ενικό και λέει
«Μη με ξεχνάς» «Μη με ξεχνάς»; Είναι η Ανακτορία;
Ή μήπως όχι; Μήπως το νερό μόνον που τρέχει
Νύχτα - μέρα στης Αγίας Παρασκευής το εκκλησάκι;
Να ξεχάσεις τι; Ποιος; Τίποτα δεν ξέρουμε."
στην νυχτερινή πάραλο!
να' ναι η πάραλος νυχτερινή;
να'χουν κάποιο νόημα οι λεκτικοί συγκερασμοί;;
όταν ο φίλος είναι νεράκι μακρυνό σε ξωκλήσι που αχνά μόνον υποθέτεις ότι υπάρχει;
παραφράζοντας:"θα την τσακίσω εγώ τη νοσταλγία μου"
στον αμμωνιά
τρυγόνα
στον ανέσπερο
"Τότε ιδρύεται φως Κι ένα χέρι που είναι το δικό σου στο ψημένο
επάνω χώμα και στο γαλάζιο το άγριο να χαράζει αρχίζει σαν ιδεό-
γραμμα τη μικρή δέσποινα Θεοκτίστη
Να τι πρώτο χρειάζεται Μένουν βέβαια πολλά βουνά μεγάλα δια-
φανή και αλλά κινούμενα στο αντίθετο του πεπρωμένου ρεύμα που
και μόνον ότι το στοχάστηκες μία κάποια χρυσάχνη στο επάνω
διάζωμα τ' ουρανού διαρκεί
Ώστε λες δίκαιο θα 'χε ο Υπερίων που μιλούσε «γι' άλλες μνήμες
ευγενέστερων καιρών» και προσέθετε «μας υπολείπεται πολλή
και ωραία δουλειά όσο ν' αγρεύσομε το Μεγαλείο».
στο νυχτερνό,
για την υπέροχη αφιέρωση της τρυγόνας!
Από τις καλύτερες συλλογές του Ο Κος Φονγκ του Γ.Β.
Πολύ όμορφα .
Την καλήμερα μου .
Δημοσίευση σχολίου