Η πόλη των φαντασμάτων«Ακόμη και σήμερα, ιδιοκτήτες σπιτιών ονειρεύονται καμιά φορά πως κάτω από το υπόγειό τους κείτονται Τούρκοι, γενίτσαροι και βυζαντινές νεκροπόλεις. Γράφονται ιστορίες για κρυμμένες ρωμαϊκές κατακόμβες, για τραγικές ιστορίες αγάπης και για ανήσυχες ψυχές που στοιχειώνουν τις ξεχαρβαλωμένες βίλες κοντά στη θάλασσα. Ακούγονται φήμες για κρυμμένους εβραϊκούς θησαυρούς, που τους φυλούν πνεύματα που ξεγελούν τους εξορκιστές και νικούν τους πράκτορες της Μοσάντ, τους πρώην ναζί και οποιονδήποτε άλλο έχει προσπαθήσει να εντοπίσει τα κρυμμένα κοσμήματα και το χρυσάφι που προστατεύουν. Αλλά τα φαντάσματα της Θεσσαλονίκης σηκώνονται από τον τάφο τους και με άλλους τρόπους, μέσα από τα τεκμήρια και τα αρχεία, από τις επιστολές των Βυζαντινών αρχιεπισκόπων, από τα δικαστικά πρακτικά των Οθωμανών καδήδων και από τους βίους και τους θανάτους των Χριστιανών μαρτύρων».
Η πόλη των φαντασμάτων
54 σχόλια:
Τους βρυκόλακες της Σαλονίκης μην τους φοβάσαι,όσοι ζουν σ' αυτήν την πόλη,συνήθισαν να ζουν παρέα τους.Κάποτε κάποτε τους χαμογελούν..
29 έργα "Θησέα" για το νομό Θεσσαλονίκης..
Ψάχνοντας θα βρουν και το μίτο και την Αριάδνη.
βρυκόλακες, συνήθεια, παρέα και χαμόγελα....
πολύ ενδιαφέρουσα προσέγκιση....
...οσο για τον "Θησέα" (της αυτοδιοίκησης προφανώς) κάποιοι είχαν βρεί το μίτο από πριν, επινόησαν τον Θησέα έπειτα, και γέμίζουν οι τσέπες.... και πέρασαν αυτοί καλά και αυτοί καλύτερα, για μας δεν έχει θέση....
Οι προσεγγίσεις εμπεριέχουν πάντα την αίσθηση του γράφοντος, όπως άλλωστε και η "πρόσληψη" των γραφομένων είναι ανάλογη της όποιας "συναισθηματικής" κατάστασης του αναγνώστη.Το αποτέλεσμα είναι αποδεκτό,ακόμη και ο ειρωνικός λόγος, εάν αυτός προέκυψε αυθορμήτως μετά την ανάγνωση.
Τι είναι αλήθεια μια πόλη?
Οι κάτοικοί της ή αυτοί που την εγκατέλειωαν ή τους έδιωξε...
Ίσως αυτοί που δεν ήρθαν ποτέ...
Είναι αυτοί που τολμούν να ξαναγυρίσουν.
"Οι προσεγκίσεις εμπεριέχουν πάντα(;)την αίσθηση του γράφοντος".. ξεχνάτε αγαπητέ(-ή) μου τις "κατα παραγκελίαν" προσεγκίσεις
Τι είναι η πόλη; Οτι θέλεις.. από ποιά πλευρά το εξετάζεις;
πάντως ένα είναι σίγουρο: η πόλη υπήρξε καταστροφή, ήταν η λάθος επιλογή - επιβολή - στη πορεία της ανθρωπότητας. Πολλαπλασίασε τα προβλήματα, δημιούργησε νέα - που ίσως δεν τα είχαμε "ανάγκη" - και μάλιστα ανθεκτικά..... δημιούργησε τις κατσαρίδες...!!!! ανθεκτικές και κάθε είδους και ποικιλίας.....
Αυτοί που ξαναγυρίζουν.. τολμούν; ερώτημα: είχαν φύγει; γιατι πιστεύω οποιος αποκτήσει τη δύναμη να "φύγει" από τη πόλη ΔΕΝ ξαναγυρνά...
ενδιαφέρον, ανοίξτε μια συζήτηση για την πόλη, τη δικτατορία της πόλης τους δικτάτορες των πόλεων και στη συνέχεια της χώρας όλης, πολεοδόμοι και πολεοκράτες, φρούτο της πόλης που δυναστεύει όλη τη χώρα όλες τις χώρες..
..... όταν οι "μπλέ φόρμες" (χειρόνακτες" παραχωρούν τη θέση τους στα "ασπρα κολλάρα" και εισάγεται μια νέα κατηγορία " Οι άσπρες φόρμες"......
...για την αγωνία των μανάδων μας και των πατεράδων μας να μας καμαρώσουνε "άσπρα κολλάρα"... συχαίνομαι τα κολλάρα και τους λαιμοδέτες, την επιτίδευση το δήθεν τον αέρα της πόλης... προτιμώ το χωριάτη που φοράει μπαλωμένο ρούχο και βρωμάει βαρβατίλα αλλά είναι καθαρός.. πούντος όμως... τον αφομοίωσε ο της πόλης......
Οτιδήποτε "κατά παραγγελία" εμπεριέχει το "νόθο" είτε το επιτηδευμένο" που , έτσι κι αλλιώς, οι γραφές πάντα αποκαλύπτουν, οπότε, αγαπητή(-έ) μου ,αυτονόητα τα όσα σημειώνετε
...................................
Οι υπεραπλουστευμένες προσεγγίσεις περί του άστεως-ενίοτε και βουκολικές- μήπως αγνοούν τον ιστορικό ρόλο της "πόλης";
................................
"ΔΕΝ ξαναγυρνούν":Αγαπητή(-έ) μου,ΔΕΝ είχα την παραμικρή αμφιβολία.Αλλάζει "ρουν" η ιστορία;
Και επειδή η ανωνυμία αποτελεί τίτλο τιμής στη σελίδα σχολίων, να διευκρινίσω ότι το περιεχόμενο του
4 σχολίου είναι απάντηση στην ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΆΓΡΑΦΟ -(2 σειρών)- του 3
σχολίου,και μόνο σ' αυτήν.
Καλημέρα μας ομοτάξιδοι..
είδα ανοιχτό παράθυρο και ..μπήκα.. (οχι απο την πόρτα αντίθρτα κλειστή πούναι)
Το πρώτο σχόλιο, προφανώς υπήρξε ο "προβοκάτορας".. Αν ήταν λογοτεχνίζουσα προσέγκιση ή αλληγορική δεν ξέρω...
Τουδεύτερου τη γραφή λες και την ξέρω. Θησέας, έργα, γνώστη θυμίζει (εκτός και τόσο λαθεύω..) Μόνο που η δευτερη γραμμή δηλώνει βεβαιότητα για κάτι το αδύνατο... αρα ειρωνικά συγκεντρώνει τη γνώση και πεποιθηση τη κοινή λογική...
Το τρίτο σχόλιο δίνει μιαν άλλη αισθητική προσέγκιση Για το Θησέα ίσως συμφωνήσω απόλυτα (απόλυτα;) Αλήθεια τίνος έμπνευση υπήρξε η ονοματοδοσία;
η πρώτη παράγραφος του τρίτου σχολίου αφίνει ενδεχόμενα και σίγουρο είναι πως ο πρώτος θα .."τσιμπήσει"...
ο τέταρτος "τσιμπάει" με τις προσεγκίσεις που εμπεριέχουν αλλά και πάλι εμπεριέχουν τι...
και τη συναισθηματική κατάσταση ...
και μπαίνει ο mitos βάζοντας ενα ωραίο ερώτημα " τι είναι αλήθεια μια πόλη;" και οχι 'τι είναι πόλη;'
Η προσέγκιση της lolitaς λιαν ενδιαφέρουσα "Είναι αυτοί που τολμούν μα ξαναγυρίσουν" ισως μου άρεσε περισσότερο ..τολμούν να ξαναγυρίζουν.. εξακολουθητικά.
Και "μπαινει στο παιχνίδι" νεος(;) ανώνυμος -βρε θυμίζει λίγο από "ανώνυμους......"η ολη κατάσταση-βάζοντας στο σωρό προβληματισμό, πολύ ωραία η αλληγορία για ...τις κατσαρίδες... από τα πλέον ανθεκτικά και σιχαμένα όντα...
"ασπρα κολλάρα" !!! συμπεριλαμβανόμεθα;
ο τελευταίος ανώνυμος (ο τέταρτος ο πρώτος ;...) γιατί αισυθάνεται την ανάγκη διευκρίνησης;
ΜΙΑ πρόταση: Δεν στήνουμε ενα τόπο να συζητάμε , να εκθέτουμε προβληματισμό σε θέματα ενδιαφέρντα;
Τι λέτε;
Ενας 8ος ανώνυμος...........
Όγδοος;;;;!!Είσαι βέβαιος;(-η);;
Πόρτα;Παράθυρο;Τίποτα απ΄τα δυο.
.....σίγουρος για ... τίποτα......
ανώνυμος και επώνυμος συγχρόνα υποθέτω.. ή μήπως όχι και όλοι οι ανώνυμοι ... είναι γνωστοί και ...
γιατί ούτε πόρτα ούτε παράθυρο; βάλτε κάτι...
η τσίμπλα στο μάτι, το πρωί για παράθυρο τόδα.... λες από το χτύπημα να πονάει το κεφάλι;.....
"Κάποιος μου έβγαλε τα μαύρα γυαλιά μου και δε βλέπω πια να υπογράψω"
....Όσο για το κεφάλι που πονάει,δε θα προτείνω ντεπόν.Ίσως νά' ναι και για καλό τελικά.
Λόγω αναρίθμητών μου υποχρεώσεων το τελευταίο διάστημα έχω πολύ καιρό να μπω σε αυτό το εξαιρετικό ιστολόγιο.
Μου άρεσε ιδιαίτερα η συζήτηση για την "πόλη". Ανεξάντλητη πάντα η θεματολογία της...
Για να ξεφύγουμε λίγο απο βρικόλακες,καταστροφές κλπ μιας & έχω θητεύσει & στην πανέμορφη Χίο, όπου κανείς ζει μια άλλη αίσθηση της πόλης & λόγω του καύσωνα θα σας αφιερώσω κάτι πιο αισθησιακό & αισθαντικό. Ένα ποίημα μου που έγραψα ζώντας στη Θεσσαλονίκη και αναπολώντας τη Χίο.
Καλό σας Σ/Κ !
XIONH
Σε χρόνο ανύποπτο
Σε ονειρεύτηκα
Του Οινοπίωνα βασιλοκόρη
Χιόνη
Μες τις πορτοκαλιές
Τα σχοίνα και τις λεμονιές
Μαστίχα και λιβάνι
Απ `την ανάσα σου
Ρίγανη και θυμάρι
Του Μανάγρου
Με μιας τ ` αγέρι
Σαν εχύμηξε
Και πήρε το καπέλο σου
Και δυο γλυκά κεράσια
Φώλιασαν καταμεσής
Στα στήθη σου τα εφηβικά
Αιπόλος παθιασμένος
Ο οίστρος μου
Απάνου σε κριάρι φτερωτό
Και το Αιγαίο δυο δρασκελιές
Κάτω απ `τα πόδια μας
Να φύγουμε για κει καιρός
Έλλη και Φροίξος
Και να κει που σε πόθαγα
Σε βρήκα
Σ `ένα Νεώριο η ψυχή μου
Στις αγκαλιές του λιμανιού
Του ύπνου αλαφρόπετρα
Μάνα μου γη κι αγαπημένη
Για δε ! Χαρούμενα παιδιά τα όνειρα
Δε στέκουν σε φανάρια
Μου γνέφουν κρώζουν
Χαρωπά θαλασσοπούλια
Μες τις Απλωταριές της σκέψης μου
Σα φύτρωσε κοιλάδα
Πίσω από το καπέλο σου
Δω να! Με ούζο και σταγόνες
Από θάλασσα ουσίες μαγικές
Και μυστικές ξεχνώ τρελούς
Και πένθιμες κραυγές μερώνω
Με σπίτια λαξευτά ξυστά
Στη σιγαλιά του ονείρου
Τα τσιμεντένια χέρια
Θρυμματίζω
Αθόρυβα δεν ζω
Στη Δασκαλόπετρα
Και ας μαλωνουν
Πόλεις πολύμνητες επτά
Για την καταγωγή του
Εδώ ας σταθώ
Πιάσε το χέρι μου
Πάρε στα χείλη σου
Γλυκό κεράσι
Φίλα με
Και σφάλα με εδώ να
Στη Νέα μου Μονή
Παντοτινά ως το θάνατο
Μοναδική & απέραντα δική μου
Ερωμένη
Μια Παναγιά δική μου
Ερυθιανή
Στης Χίου τ` αγκωνάρι.
(Θεσσαλονίκη ,15/9/06).
Με ιδιαίτερη εκτίμηση akb8862.
Ο καλός φίλος akb.. απορρυθμίζει αρκετά το "περιβάλλον μάχης" δροσίζοντας με το στίχο του καυτά μεσημέρια(και πρωινά) και θυμίζοντάς μας ότι ο έρωτας δε χρειάζεται συγκριτική γραμματολογία για να επιβιώσει.
Για το Νικήτα:Αυτό κατάλαβες;Ότι οι πόρτες είναι κλειστές;Μήπως αυτό αποτελεί ενδόμυχη επιθυμία σου;
Εκ του αντιστρόφου.
Ο nikitas στη lolita: οπως θάχεις -πρέπει- καταλάβει, είμαι των ανοιχτών χώρων.. (και οριζόντων φυσικά...). Δεν συνέλαβα - ως τώρα σε μέ τέτοιες υποψίες επιθυμιών.....
επαναφορά
πόλη - δομημένο περιβάλλον
η κοινωνία και η τεχνολογία είναι δυναμικές, μεταβαλλόμενες. το περιβάλλον είναι ανελαστικό, το δομημέμο περιβάλλον δρά περιοριστικά πάνω στη πόλη
..οι περισσότερες πόλεις του κόσμου είναι δεσμώτες της ιστορίας
και νάστε σίγουρου δεν τα λέω εγώ
ξαναλέω ενα τόπο για προβληματισμό mitos πάρε πρωτοβουλία........
lolita to nikitaς:Η παρένθεσή σου στο προηγούμενο σχόλιό σου της ίδιας σελίδας..αφήνει περιθώρια πολλά.(Είναι και σε συνταχτικό επίπεδο δυσκολοδιάβαστη).
..............................
Σε ό τι αφορά την πόλη και το δομημένο περιβάλλον(υπάρχει και παλιότερη ανάρτηση), αποτελεί άλλη προσέγγιση του θέματος.Ο mitos ..προσκαλείται...,εμείς απλοί συνταξιδιώτες.Mito, πάρε το τιμόνι.
Επαναφέρω μια παλαιότερη ανάρτηση για τους αγωγούς
της αρχι-τεκτονικής,το άκτιστο, τις δομές - υποδομές - την εγγενή δυνατότητα αναδομής άρα και καταστροφής προυπάρχουσας δομής...
Όσον αφορά στα περί τιμονιού απλά υπενθυμίζω πώς ο μίτος παραπέμπει σε :
1.Λαβύρινθο
2.Μινόταυρο
3.Θησέα
4. και Αριάδνη άν έχει νόημα ο γυρισμός
Επειδή λοιπόν το καλύτερο ταξίδι είναι αυτό που ποτέ δεν θα το σκεφτείς προς τι τιμονιέρηδες?
Ακυβέρνητες πολιτείες.
...αυτό που ποτέ δεν θα το σκεφτείς...(;!!)...
αγαπητέ mitos μηπως εννοείς αυτό που έρχεται απρογραμμάτιστα;....
...γιατί αν κυριολεκτικά μιλάς... τότε αναφέρεσαι σε.. μη ταξίδι..., ούτε καν θα το σκεφτείς....
φίλε mito τα ταξίδια χρείαζονται και τιμονιέρη.. και συ σε πολλά ταξίδια θα κράτησες ρότα.... (νομίζω;)
Ακυβέρνητες πολιτείες......
..." Όλη η ανθρώπινη ζωή εξαρτάται, στην ουσία, από την αγροτική λειτουργία, τη μοναδικά που παραμένει θεμελιώδης, αφού εξασφαλίζει την τροφή. Κάθε υπερτροφία των αστικών λειτουργιών απαιλαί την ακεραιότητα της κοινωνίας." Georges Chabot, 1952 !!!!
Πραγματικά αυτές οι δυο εξηγήσεις μπορούν να σχολιάσουν τους αφορισμούς του mitos.ίσως αναφέρεται στο μη ταξίδι.Το πιθανότερο.
...............................
Ακυβέρνητη πολιτεία...πολιτεία της προσφυγιάς.
"Επειδή συναναστρέφεσαι
ύποπτους κόσμους
αυτόν ιδίως της ψυχής
κάποια στιγμή θα σε καλέσουν στη Δίωξη
για ανακρίσεις για αναγνώριση.
......................................................................
Και μόλις δεις το δάχτυλό τους....
κολλημένο στον κρόταφο......
έσο έτοιμος θα πεις
ουκ οίδα τον άνθρωπο".....
Ζητώ συγγνώμη που δεν απαντώ
Αλλά λάθος δικό μου δεν είναι
Που δεν αντιστοιχώ
Σ αυτόν που σε μένα αγαπάτε
Ο καθένας μας είναι πολλοί
Εγώ είμαι αυτός που νομίζω πωςείμαι
Άλλοι με βλέπουν αλλιώς
Και πάλι λάθος κάνουν
........................
.......................
.......................
Γιατί οι άλλοι για μένα να ωάχνουν?
FERNANDO PESSOA 26-8-1930
Άγνωστη μας είναι άγνωστη
του πεπρωμένου μας η θηριώδης καταγωγή
ΠΡΟΣΕΧΕ
..
"πριν καθίσεις
να ελέγχεις σχολαστικά
την αντικρινή σου καρέκλα
αν είναι γερή μήπως τρίζει
μήπως χαλάρωσαν οι εγκωπές
...
γιατί εκείνος που δεν κάθεται
γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο βαρύς"
Κάθε μέρα όλο και πιο βαρύς.
μήπως χαλάρωσαν οι εγκοπές
//Διορθώνω//
Μη λές πως γράφεις την ιστορία σου/
στο γυμνό κρανίο/
ενός άρρωστου σκοπού,/
θα ΄ρτουν στιγμές ενός χρόνου μακρινού/
που όσα ονειρευτηκες θα βγουν να σεργιανανε ολόχαρα/
οταν θα ζεις σαν αστεροσκονη/
στ΄ αβατα ρείθρα τ΄ ουρανού./
"τι έγιναν τα χαμένα μου σχέδια, και τα αδύναμα όνειρά μου?
και γιατί να υπάρχουν σχέδια πεθαμένα και όνειρα παράλογα?"
...
δυσκολεύομαι να σηκωθώ απ την καρέκλα όπου δεν κατάλαβα πως καθόμουν"
F. PESSOA
"Ένας λόγος παραπάνω
να επαίρομαι,πόσες φορές
μέσα σε μια τόσο σύντομη ζωή
αφθόνησε να πεθαίνω.
Και με τι φωτογένεια"
Μη λές πως γράφεις την ιστορία σου/
στο γυμνό κρανίο/
ενός άρρωστου σκοπού,/
θα ΄ρτουν στιγμές ενός χρόνου μακρινού/
που όσα ονειρευτηκες θα βγουν να σεργιανανε ολόχαρα/
οταν θα ζεις σαν αστεροσκονη/
στ΄ αβατα ρείθρα τ΄ ουρανού./
Μη λές πως γράφεις την ιστορία σου/
στο γυμνό κρανίο/
ενός άρρωστου σκοπού,/
θα ΄ρτουν στιγμές ενός χρόνου μακρινού/
που όσα ονειρευτηκες θα βγουν να σεργιανανε ολόχαρα/
οταν θα ζεις σαν αστεροσκονη/
στ΄ αβατα ρείθρα τ΄ ουρανού./
Μη λές πως γράφεις την ιστορία σου/
στο γυμνό κρανίο/
ενός άρρωστου σκοπού,/
θα ΄ρτουν στιγμές ενός χρόνου μακρινού/
που όσα ονειρευτηκες θα βγουν να σεργιανανε ολόχαρα/
οταν θα ζεις σαν αστεροσκονη/
στ΄ αβατα ρείθρα τ΄ ουρανού./
Nikita μας έπνιξε η αστερόσκονη
και τα ρείθρα είναι αβαθή
Ως πολλαπλάσιο του 3,το 6 είναι το σημαίνον.
Το σημαινόμενο όμως;
Μη λές πως γράφεις την ιστορία σου/
στο γυμνό κρανίο/
ενός άρρωστου σκοπού,/
θα ΄ρτουν στιγμές ενός χρόνου μακρινού/
που όσα ονειρευτηκες θα βγουν να σεργιανανε ολόχαρα/
οταν θα ζεις σαν αστεροσκονη/
στ΄ αβατα ρείθρα τ΄ ουρανού./
"Φίλος κοινός
με ξεναγούσε στους πίνακές σου
ενθουσιώδης
...
Έγκαυμα μου προξένησε
μια βάρκα πλαγιασμένη
...
έμπειρα με λεπτότητα την έγδυνε
ο ήλιος καυτά αφαιρώντας αργά
όσο πρωινό φύλλο σκιάς
έκρυβε την αιδώ της ακόμα
...
Αυτήν θα πάρω είπα
Θα την αγκυροβολήσω στην ξηρά μου
δώρο. Θα χαρεί.
Επιβλαβής η προτίμησή μου.
Έμαθα λίγο μετά πως αναγκάστηκες
να μπείς σε ξένη άθλια βάρκα
σάπια απ τον πολύ Αχέροντα..."
ό. π.
Συμπάθειο αλλά κάπως έτσι ερχονται οι συμβολισμοί και τα μεταφυσικά....
εν προκειμένω ευθύνες στον Αμπουλάφια... αλλά που θα μου πάει .... θα τον δώσω για ανακύκλωση......
εδώ κιαν χρειάζεται ...η δίωξη να επέμβει....
το σημαινόμενο;;;;;
Παρεπιπτόντως,Σήμερα η σελίδα του mitos στις δοξες της.Πολλοί επισκέπτες.
"κι όταν εκνευρισμένη πια η Δίωξη
γρονθοκοπώντας σε
βάναυσα το μούτρο σου κολλήσει
επάνω σ ένα εξαίσιο αχνό
σκίτσο με κάρβουνο
δεν το ξαναείδα
άπαξ
θα πείς"
χωρις σημαινόμενο.....
αν όμως βρισκετε τα ρείθρα αβαθή... θα πρέπει να προσέξετε....
Απίστευτο.Μόλις ετοιμαζόμουν να το γράψω.
Όχι σύμπτωση.Ιδεοληψία.
...πως τα κατάφερε μια πόλη των φαντασμάτων......
Τα της ποιήτριας.
Στα αβαθή ..δυστυχώς έμαθα να έχω πάντα το νου μου
λοιπόν......
Αυτή είναι η Θεσσαλονίκη,χωρίς λοιπόν.
Ασεβές
το
κανονικό
Ασεβές
το
κανονικό
Πόσα μισά..
Πόσα μισά..
πόσο μας κουράζουν όλα όταν πρόκειται για πράγματα συγκεκριμένα
Αν δεν πάτησα 2 φορές το ίδιο σχόλιο..πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ
Δημοσίευση σχολίου