Τετάρτη, Ιουλίου 16


"πόση γύρη καταχράστηκα για να κάνουν μέλι σπιτικό οι φωτογραφίες"



4 σχόλια:

lolita lolitaki είπε...

"Δαπανηρή ιδέα ο βίος!! Ναυλώνεις έναν κόσμο για να κάνεις το γύρο μιας βάρκας" (ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ)

mitos είπε...

Ντύσου και κολύμπα.

(Απαγορεύεται η ρίψις δακρύων.
Είναι που είναι από μόνη της αλμυρή
λύσσα η ωριμότης)

lolita lolitaki είπε...

«… ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ:
Κάτω η θάλασσα πάντοτε περιμένει
έναν άνεμο να την ρυτιδώσει…» (ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ)»

lolita lolitaki είπε...

Γύρισαν πάλι γιατρέ,
και ρωτούν για την Άννα
Τριάντα τόσα χρόνια πεθαμένη
Να την κρύβουμε στα σεντούκια
μαζί με τις προκηρύξεις και τις ραγισμένες τσαγιέρες
να κινδυνεύουμε σε κάθε μετακόμιση
μην καταλάβουν τίποτα οι περίοικοι
μη μας προδώσει η σκόνη στα ρούχα
και το σφύριγμα των τραίνων
που αφήσαμε πίσω μας.

Γύρισαν πάλι γιατρέ
Κι αιμορραγούν σαν πληγές
Κάθε φορά που κατεβαίνουμε στο σταθμό
Και δεν βλέπουμε αυτούς που αγαπήσαμε
Παρά ανθρώπους να μοιράζουν φυλλάδια
Και βλέμματα που δεν έχουν ούτε κόρη
ούτε ίριδα.

Θα αναρωτιέστε φυσικά, αγαπητοί μου,
ποιοι γύρισαν
Και ποια ήταν η Άννα
Και γιατί κανένας χάρτης ποτέ δεν μας χώρεσε
Παρά τις τόσες άσκοπες μετακινήσεις
Καμιά αγάπη δεν μας κράτησε
Κανένα ποίημα δεν μας έδωσε μια λύση.

Κατερίνα Καριζώνη
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Εντευκτήριο,
τεύχ. 78, Σεπτέμβριος 2007