Κυριακή, Απριλίου 12


O μύθος του μίτου της Αριάδνης
Στο πλαίσιο της Διεθνούς Συνάντησης Αρχαίου Δράματος των Δελφών, η Ισπανία συμμετέχει με την παράσταση της ομάδας ΑταλάγιαΤΝΤ «Αριάδνη». Η «Αριάδνη» κλείνει την τριλογία των ηρωίδων της τραγωδίας, μετά την «Ηλέκτρα» και τη «Μήδεια», τις οποίες η συγκεκριμένη ομάδα παρουσίασε σε 250 πόλεις σε όλον τον κόσμο, καθώς και στις 48 από τις 50 ισπανικές επαρχίες. Τη σκηνοθεσία υπογράφει οΡικάρντο Ινιέστακαι τη σκηνογραφία οΧουάν Ρουέσγα, ο οποίος το 2008 τιμήθηκε με το βραβείο της Ενωσης Σκηνοθετών. Πρόκειται για την πρώτη παρουσίαση του μύθου της Αριάδνης που γίνεται στην ισπανική γλώσσα, μολονότι ο συγκεκριμένος μύθος του... μίτου είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής στους Ισπανούς, όπως τονίζει ο σκηνοθέτης.

Θέατρο «Φρύνιχος», Δελφοί, κρατήσεις τον Ιούνιο:

210 3312.781-5 και από 3 Ιουλίου στο 22650 82353.

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

στου Θησέα είτε στου Διόνυσου την αγκαλιά, μικρή σημασία,

η κόρη της Σελήνης,η πιο "ερωτική" θεά,

η Αριάδνη, με το μίτο της ή χωρίς αυτόν.

Ανώνυμος είπε...

Άφηνε τις λέξεις σου, μίτος σε λίθινους λαβύρινθους, να οδηγούν το αίσθημα μας, μέχρι να ξεχάσουμε πως υπήρξαμε. Αριάδνη.
Α.Λ.

'Αστεγος ο Μέγας είπε...

...το θέμα είναι ποια "εκδοχή του μύθου" θα παρουσιάσουν...

Ανώνυμος είπε...

δεν έχει καμιά απολύτως σημασία,άστεγε.

mitos είπε...

Στους επισκέπτες των Βαγιώνε

"Βάζοντας τα λουλούδια στο νερό δεν μεριμνάς.
Τους λες το πρώτο ψέμα
να ονειρεύονται τ απελπίζεις."
Κ.Δ.

Ανώνυμος είπε...

Money
(ή ας είναι και δολάρια$)

τα πάντα για το χρήμα, φίλε/ να το θυμάσαι
-και η Αγαύη;
-όλα για το χρήμα
-μα είμαι άφραγκος πεσσόα
-τότε θα χάσεις την Αγαύη/ όταν τελειώνει
το πιάτο με τη σούπα/ στον πάτο αναγράφετ’ η τιμή
-και η Αγαύη;
όταν τελειώνουν τα $$$ κάνεις το άγαλμα στην πλατεία Δημοκρατίας
_i need some money_
-ευρώ;
-ας είναι και $$
- για μια χούφτα $$ θα σκότωνες την Αγαύη;
-πως τολμάς;
ας δώσουμε στη βία ό,τι της άρπαξε η ευθύνη/
-μα που χώνεις το χέρι σου;
-στο μουνί σου Β
Α
Θ
Υ
Α μωρό μου
ξέρω• εκεί κρύβεις το χρήμα
τώρα θα παρα(βιάσω) το χρηματιστήριο της Αγαύης_
-και η υπεραξία;
σσσσσσσσσσσσσς…σώπα
-τυλίγεται στις γάμπες σου κι ανεβαίνει κυκλικά αναρριχώμενα βουλεβάρτα
(του Ιησού μας το δίδαγμα/ το μήλο της Αγαύης)
-τώρα λευκαίνει_ στάζει/ στο τέλος πρασινίζει
-δολάρια;
-όχι ωάρια (και ενίοτε σπέρμα)
-πράσινο;
-από χλωροφύλλη
χ λ ω ρ ο φ υ λ ό σ π ε ρ μ α
-μα στην θάλασσα θυμάμαι σ’ είχα πρωτοζαβώσει
-δεν θυμάσαι καλά/ εκείνη ήταν η ΑΓΑΠΗ_

Γιώργος Αλισάνογλου

'Αστεγος ο Μέγας είπε...

Είναι θέμα άποψης, φυσικά. Ένας "άστεγος" μπορεί να είναι απολύτως απόλυτος στην αδιαφορία του για την όποια εκδοχή. Που να βρεί άλλωστε χρόνο να ασχοληθεί με πολιτισμό...
Για τους μη άστεγους όμως πάντα θα μετράει η εκδοχή του μύθου.

Επίσκεψη ανήμερα των Βαγιώνε... χα! χα! χα!, παρθενική!!! Κοίτα συμπτώσεις, και μετά άντε να πείσεις για το τυχαίο του πράγματος. Αν και ένας άστεγος δεν έχει την ανάγκη να παρακολουθεί τα ημερολόγια.

Τζούλι είπε...

"Προστακτική φωνή ήταν ο έρωτας,
πριν ανακαλυφθεί η ικεσία..."

Ανώνυμος είπε...

αλήθεια,σας ενδιαφέρει της υποταχτικής η έγκλιση,αγαπητή,έ Τζούλι;;

προσταχτική ο έρωτας,ανά τους αιώνες,ικεσίες δε χωράνε.

Λουάν είπε...

"ΣΕ ΧΩΡΑ μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα μ' ακολουθούν κορίτσια κυανά
κι αλογάκια πέτρινα
με τον τροχίσκο του ήλιου στο πλατύ μέτωπο.
Γενεές μυρτιάς μ' αναγνωρίζουν
από τότε που έτρεμα στο τέμπλο του νερού,
άγιος, άγιος, φωνάζοντας.
Ο νικήσαντας τον 'Αδη και τον 'Ερωτα σώσαντας,
αυτός ο Πρίγκιπας των Κρίνων είναι."

-αφιερωμένο στο nyxterino και στον/ην Τζούλι

Ανώνυμος είπε...

A bar under the sea
(ή ένα πορνείο κάτω απ' τη θάλασσα)

Εννιά μήνες
Μέσα στο σπιρτόκουτο
Παρέα με τα σπίρτα
Για να ξεπεράσω
Τη φοβία μου με τη φωτιά
Και να ξεχάσω τ' όνομά σου
Το χνώτο της πατούσας
Την τρύπα στο κεφάλι μου
Από τη ρουκέτα μιας παιδικής
Πασχαλιάς(.....)

στον,-ην Λουάν,

ευχαριστούμε για την αφιέρωση.(εγώ σίγουρα!!..φαντάζομαι και ο,η Τζούλι)

Ανώνυμος είπε...

του Νυμφίου σήμερα.

η "Νυμφία λέξη" της Δημουλά;;

θα την αναρτήσετε,αγαπητέ mitos;

Αριάγνη

Ρωμανός ο Μελωδός είπε...

"Ήδη βάπτεται κάλαμος αποφάσεως, παρά κριτών αδίκων..."



-to mitos ahd nyxterino

Ανώνυμος είπε...

(..)
"Θα με βρεις;

Παρέα με τις ξετσίπωτες μνήμες μου
Πουτάνες φουρτουνιασμένες
Με τους τραβεστί αχινούς
Και τους αστερίες στα μαλλιά μου"

στο Ρωμανό το Μελωδό,

σ' ευχαριστώ!

Ρωμανός ο Μελωδός είπε...

προσοχή, μην πάρουν φωτιά τα σπίρτα!


το nyxterino

Ανώνυμος είπε...

να χρησιμοποιείτε λεπτότερες μορφές ειρωνείας,

εσείς,ένας Μελωδός,..δεν επιτρέπεται!

όσο..για τα σπίρτα, αυτός είναι ο σκοπός μου:να πάρουν φωτιά.

Κασιανή είπε...

"Ένας δαίμονας μου επιτέθηκε
στο κοιμητήριο του Pere-Lachaise
η μυρωδιά των εκκριμάτων του
απλώθηκε στους γύρω τάφους -
"ο Τζιν Μόρρισον είναι ζωντανός"
ακέφαλος οδηγεί το μπλε λεωφορείο
σκύβω γα να δω -
μια γλυκιά ευωδιά από διάφανο γάλα
κυλάει αργά - τελετουργικά μες στο χωμάτινο
καλντερίμι και καταλήγει δυτικά - στις ρίζες
της βαριάς επιγραφής:
"ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ -
ΑΥΤ’ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΕΊΝΑΙ ΚΑΜΩΜΕΝΑ ΜΟΝΟΝ
ΓΙΑ ΘΑΝΑΤΟ"


-στο ποιητικότατο nyxterino

Ανώνυμος είπε...

τι σελίδα κι αυτή!

όλο αφιερώσεις.

αυτά τα σώματα είναι καμωμένα μονάχα για έρωτα(ίσως και να ταυτολογώ, βεβαίως)

στην κασσιανή(τ'ονοματάκι σας,με 2 σ)

το παντζάρι και ο διαβολος είπε...

"όλοι κοιμούνται τώρα.
Μια βιομηχανική σιωπή τραγουδάει.
Και η βροχή συνεχίζει να σφυροκοπάει πάνω απ τα κεφάλια μας.
Υπάρχει ένα μπλε, παράξενο χρώμα της μελαγχολίας.
Άσε με να ονειρευτώ εσένα κι εμένα.
Η βροχή συνεχίζει να ξεχύνεται κάτω, παντού."

-στην Κασιανή...με ένα σίγμα παρακαλώ,γιατί έτσι γίνεται πιο αμαρτωλό!

Ανώνυμος είπε...

(...)"μια τρύπα φινιστρίνι στο Σπίτι του Ανατέλλοντος Ηλίου /
1.000 θιασώτες του ονείρου το καλωσορίζουν καθώς βυθίζεται στον ουρανό
ενώ ο στρατοδίκης εκφυλισμός υπογράφει το εξιτήριό μου_"

στους δαίμονες της σελίδας:αν η κασιανή είναι..πιο αμαρτωλή με ένα σ ,παίρνω πίσω τις φιλολογικές διορθώσεις.

(πάντα οι φιλολογικές αναζητήσεις αποτυγχάνουν παταγωδώς,κανόνας αυτό)

Κασιανή είπε...

ΤΟΜΕΑΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΏΝ ΣΠΟΥΔΩΝ



ΥΠΟΤΟΜΕΑΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ

ΒΥΦΦ 125 - Βυζαντινή Υμνογραφία
Διδάσκων: Θεοχάρης Δετοράκης
Περιγραφή: Γένεση και εξέλιξη της βυζαντινής λειτουργικής υμνογραφίας. Η υμνογραφία της αρχαίας Εκκλησίας. Η περίοδος της ακμής (6ος-8ος αι.). Τα δύο μεγάλα είδη (κοντάκιο και κανών). Οι μεγάλοι υμνογράφοι και μελωδοί (Ρωμανός ο Μελωδός, Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Κοσμάς ο Μελωδός, Ανδρέας Κρήτης). Ο Ακάθιστος ΄Υμνος και τα προβλήματά του. Μεταμελωδικοί υμνογράφοι (Ιωσήφ ο Υμνογράφος, Θεοφάνης Γραπτός, Κασιανή, Θεόδωρος Στουδίτης, Ιωσήφ ο Στουδίτης, Γεώργιος Νικομηδείας, κ. ά.). Τα «μικρά» υμνογραφικά είδη. Υμνογραφική ορολογία. Υμνογραφία και λατρεία. Αντιπροσωπευτικά κείμενα.

(Πανεπιστήμιο Κρήτης-Τμήμα Φιλολογίας)

στο nyxterino...προσεχτε το Κασιανή!(μ ένα σ παρακαλώ!).
περιμένω το σχόλιό σας χωρίς βία η βιά βέβαια!!!

Κασιανή είπε...

μη μου πείτε τώρα γιατί τόνισα το βιά!


στο nyxterino

Ανώνυμος είπε...

εφόσον το ένα σίγμα συνιστά αμαρτία,θα το υιοθετήσω.

(εδώ θα ξεχάσουμε τ' όνομά μας, εκεί θα κολλήσουμε;;)

όσο για τον τονισμό του μονοσύλλαβου..θα είστε παλαιοτέρων ετών, υποθέτω.

όσο για το "κασιανή" που βρήκατε από το ΜΝΕΣ γιατί πρέπει να με καλύπτει;

Ανώνυμος είπε...

και, φαντάζομαι , σε αντιστοιχία με το λατινικό cassius.

έχει και ετυμολογική συγγένεια με την Κασσάνδρα,

τη γνωστή μαύρη μάντισσα, ξέρετε .