"Κοίτα το κατσίκι πως αεβαίνει κοίτα το κατσίκι πως κατεβαίνει! Θα σε λέω κατσίκι! Δεν ξέρω καμιά τάδε ν΄ανεβοκατεβαίνει στο κεφάλι μου καθώς το αίμα στο κάτω κεφάλι μου! Τέτειες ώρες εγώ τ΄απάνω κεφάλι μου το στέλνω να κάνει τουρισμό ! Είναι να κρυβόμαστε? Είσαι κατσίκι Ελληνικό κ΄εγώ ελ- ληνικό κατσάβραχο!¨ Θωμάς Γκόρπας
"ΛΩΤΟΣ που θα μας οδηγήση ο φόβος των φτερών όταν οι ψαλμοί των λοστών ταράξουν τη λεπτή ζωή των Παρθενώνων;
ή μήπως ένας πράσινος καθρέπτης - ένας απλούστατος πράσινος βελούδινος κατρέφτης - είναι αρκετός να συγκρατήση τους λυγμούς - τους ρυθμικούς κι΄υπόκωφους λυγμούς - των καταχθόνιων ελασμάτων;
Λωτός το ιερό σύμβολο των ανατολικών θρησκειών αλλά και σύνηθες προσωνύμιο, με διάφορες παραλλαγές, πριγκιπισσών και παλλακίδων ("Άνθος του Λωτού" και τα παρόμοια) ("άνθη", τα οποία εκτιμούσε ιδιαιτέρως ο Οδυσσέας, άλλωστε...)
Για το Λωτό του NIKITAS Λωτός -αισθησιακό άνθος/αρχέτυπικό γυναικείο ερωτικό όργανο. Λωτός που γίνεται λοστός και με τους παλμούς του/ψαλμούς έρχεται να ταράξει τη λεπτή ζώνη/ζωή των παρθένων/Παρθενώνων.
Μόνο ένας θηλυκός/πράσινος καταστροφικός του ειδώλου καθρέπτης /κατρέφτης έχει την δυνατότητα να ισορροπήσει τον πόνο των πλασμάτων/ελασμάτων. Μόνο σιγή ταιριάζει μποστά στη τρομακτική σιαγόνα που γίνεται η σταγόνα στη πορεία για τη χοάνη των μυημένων...
`"Το να γίνεις άλσος και ουρανόςγια την ερμαϊκή μου στήλη από σένα εξαρτάται-πρέπει να ενδώσεις. Τότε,ελεύθερος ο θεός μέσα στην έξαψή του θα ξεπροβάλει ολόκληρος μέσα από τη μαγικά θρυμματισμένη του κολόνα"
"Καθρέφτες:κανείς ποτέ δεν περιέγραψε με γνώση τί είστε στην ουσία. ........................... Εσείς που σπαταλιέστε ακόμα και σε άδειες αίθουσες όταν νυχτώνει γίνεστε απέραντοι σα δάση...................."
"Οι αναμνήσεις αρχίζουν το βράδυ, όταν ο άνεμος κουβαλάει τη μυρωδιά των πορτοκαλανθών και την υγρασία της νύχτας. ...................................... Τη σιωπή της νύχτας την κομματιάζουν μακρινές φωνές και γέλια νεανικά ανθρώπων που επιστρέφουν......."
Ο πίνακας του Εγγονοπουλου.... Αιθέρια ύπαρξις, αραχνούφαντος, διάφανος, με φόντο το Αιγαίο... το φιλικό αλλά και το επικίνδυνο... Η σπάθη επικρέμεται του νεαρού ή της νεαράς... αλλά και η περιστερά, ως πνευμα, ευλογεί.... ο καμβάς.. και η κουρτίνα έτοιμη για... αυλαία και πάμε..... αυλαία;.....
"Με βλέμματα κλείνουμε τον κύκλο, που μέσα του διαλύεται η λευκή μας αναστάτωση. Ήδη το στύλο μου σηκώνει μέσα απ' της ήβης μου το άλσος η ανήξερή σου προσταγή. Χαρισμένη από σένα στέκεται ορθή η εικόνα του θεού Στο ήσυχο σταυροδρόμι κάτω απ' τα ρούχα μου. Όλο μου το κορμί απ' αυτήν παίρνει τ' όνομά του. Εμείς οι δυο είμαστε ένας τόπος όπου βασιλεύει η δική της μαγεία"
"Ζαρωμένα φύλλα σκεπάζουν τη γεωμετρία του έρωτα Αλλά κι η αυθαίρετη φωνή της αναμαλιάρας ψυχής όταν με σκοπεύει προσευχές αστράπτει κι ασυγκράτητη δένει με τις αισθήσεις της Πασιφάης Το τέρας δεν είναι άλλο εκττός από παραφωνίες" Λευτέρης Πούλιος
30 σχόλια:
"Κοίτα το κατσίκι πως αεβαίνει
κοίτα το κατσίκι πως κατεβαίνει!
Θα σε λέω κατσίκι!
Δεν ξέρω καμιά τάδε
ν΄ανεβοκατεβαίνει στο κεφάλι μου
καθώς το αίμα στο κάτω κεφάλι μου!
Τέτειες ώρες εγώ τ΄απάνω κεφάλι μου
το στέλνω να κάνει τουρισμό !
Είναι να κρυβόμαστε?
Είσαι κατσίκι Ελληνικό
κ΄εγώ
ελ-
ληνικό κατσάβραχο!¨
Θωμάς Γκόρπας
Αχ,αυτός ο Γκόρπας.
Ακραία σεξουαλικότητα.
Στα όρια του κυνικού.Μ'αρέσει.
"ΛΩΤΟΣ
που θα μας οδηγήση
ο φόβος
των φτερών
όταν
οι ψαλμοί των λοστών
ταράξουν
τη λεπτή ζωή των Παρθενώνων;
ή μήπως ένας πράσινος καθρέπτης
- ένας απλούστατος πράσινος βελούδινος κατρέφτης -
είναι αρκετός
να συγκρατήση
τους λυγμούς
- τους ρυθμικούς κι΄υπόκωφους λυγμούς -
των καταχθόνιων
ελασμάτων;
σιγή
σταγών
σιαγών
χοάνη"
νικος εγγονοπουλος
Λωτός το ιερό σύμβολο των ανατολικών θρησκειών αλλά και σύνηθες προσωνύμιο, με διάφορες παραλλαγές, πριγκιπισσών και παλλακίδων ("Άνθος του Λωτού" και τα παρόμοια) ("άνθη", τα οποία εκτιμούσε ιδιαιτέρως ο Οδυσσέας, άλλωστε...)
"κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές , είναι γιατί τ' ακούς γλυκύτερα.
Γιατί η φρίκη είναι ζωντανή και δε κουβςντιάζεται.
Στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο,
μ ν η σ ι π ή μ ω ν πόνος"
Το μικρό λάθος,τυπογραφικό και εκ παραδρομής.
Είστε πολύ ερωτικός στην ανάρτηση αυτή ,αγαπητέ mitos...
Για το Λωτό του NIKITAS
Λωτός -αισθησιακό άνθος/αρχέτυπικό γυναικείο ερωτικό όργανο.
Λωτός που γίνεται λοστός και με τους παλμούς του/ψαλμούς έρχεται να ταράξει τη λεπτή ζώνη/ζωή των παρθένων/Παρθενώνων.
Μόνο ένας θηλυκός/πράσινος καταστροφικός του ειδώλου καθρέπτης /κατρέφτης έχει την δυνατότητα να ισορροπήσει τον πόνο των πλασμάτων/ελασμάτων.
Μόνο σιγή ταιριάζει μποστά στη τρομακτική σιαγόνα που γίνεται η σταγόνα στη πορεία για τη χοάνη των μυημένων...
`"Το να γίνεις άλσος και ουρανόςγια την ερμαϊκή μου στήλη
από σένα εξαρτάται-πρέπει να ενδώσεις.
Τότε,ελεύθερος ο θεός μέσα στην έξαψή του
θα ξεπροβάλει ολόκληρος μέσα από τη μαγικά θρυμματισμένη του κολόνα"
"Καθρέφτες:κανείς ποτέ δεν περιέγραψε με γνώση τί είστε στην ουσία.
...........................
Εσείς που σπαταλιέστε ακόμα και σε άδειες αίθουσες
όταν νυχτώνει γίνεστε απέραντοι σα δάση...................."
"Οι αναμνήσεις αρχίζουν το βράδυ, όταν ο άνεμος κουβαλάει τη μυρωδιά των πορτοκαλανθών και την υγρασία της νύχτας.
......................................
Τη σιωπή της νύχτας την κομματιάζουν μακρινές φωνές και γέλια νεανικά ανθρώπων που επιστρέφουν......."
Ο πίνακας του Εγγονοπουλου....
Αιθέρια ύπαρξις, αραχνούφαντος, διάφανος, με φόντο το Αιγαίο...
το φιλικό αλλά και το επικίνδυνο...
Η σπάθη επικρέμεται του νεαρού ή της νεαράς... αλλά και η περιστερά, ως πνευμα, ευλογεί....
ο καμβάς..
και η κουρτίνα έτοιμη για... αυλαία και πάμε.....
αυλαία;.....
"Ρόδο,ω καθαρή αντινομία,απόλαυση
Του κανενός ο ύπνος νάσαι κάτω από τόσα
Βλέφαρα".
Αυλαία;Ως τέλος;Κι αν ναι ,"τέλος"=σκοπός;
Αγαπητέ mitos,η σπάθη δε δείχνει να επικρέμεται επί της νεαράς.
Θα έλεγα μόνον επί του νεαρού, ο οποίος ,νομίζω, ότι την επιζητά.
Κοιτάξτε τη στάση του και θα αντιληφθείτε την εγκατάλειψή του στα χέρια της.
Επίσης.
Σας φάνηκε ότι η αυλαία κλείνει;
Απο πού;Κάθε άλλο.
Έχει μόλις αρχίσει η παράσταση.
"Με βλέμματα κλείνουμε τον κύκλο,
που μέσα του διαλύεται η λευκή μας αναστάτωση.
Ήδη το στύλο μου σηκώνει
μέσα απ' της ήβης μου το άλσος η ανήξερή σου προσταγή.
Χαρισμένη από σένα στέκεται ορθή η εικόνα του θεού
Στο ήσυχο σταυροδρόμι κάτω απ' τα ρούχα μου.
Όλο μου το κορμί απ' αυτήν παίρνει τ' όνομά του.
Εμείς οι δυο είμαστε ένας τόπος
όπου βασιλεύει η δική της μαγεία"
Ρίλκε
Εμείς οι δυο είμαστε ένας τόπος
όπου βασιλεύει η δική του μαγεία!!!
........
"Η δική της":της προσταγής.
"Η δική της":της προσταγής.
"Η δική της":της προσταγής.
ΤΟ σχόλιο που"διεγράφη' το χρεώνομαι εγώ(βγήκε το ίδιο πολλές φορές)
φυσικά... αλλά παράλληλα και δική του, του μαγικού - εξώκοσμου- χώρου... γιατί όχι;
άλλωστε ο χώρος υποβάλλει....
Απλά μεταφέρω τη γραφή του ποιητή.
Οι ερμηνευτικές προσεγγίσεις πάντα ενδιαφέρουσες!
...και θεμιτές ελπίζω....
...και θεμιτές ελπίζω....
Στην ποίηση δεν υπάρχει αθέμιτο.
"Ζαρωμένα φύλλα σκεπάζουν
τη γεωμετρία του έρωτα
Αλλά κι η αυθαίρετη φωνή
της αναμαλιάρας ψυχής
όταν με σκοπεύει προσευχές αστράπτει
κι ασυγκράτητη δένει
με τις αισθήσεις της Πασιφάης
Το τέρας δεν είναι άλλο
εκττός από παραφωνίες"
Λευτέρης Πούλιος
"Ανέστην,και ουκ επέγνων
είδον,και ουκ ην μορφή προ οφθαλμών μου,
αλλ' ή αύραν και φωνήν ήκουον".
Ιώβ,4,16
"Ο άγγελος κρατά θερμή
τη μεταφυσική
διατρίβοντας σε ξερές πληγές"......
πούλιος
...."Είναι μεγάλη ευκολία ο θάνατος κι ο έρωτας να έχουν τον ίδιο φωτισμό"
Δημουλά
Δημοσίευση σχολίου