"Το παντελόνι του το άφησε στα δόντια των σκύλων.
Με το σακάκι του σκέπασε ένα άγαλμα"
Τάσος Λειβαδίτης

Τον φάγαμε τον πούστη!

Ας σταθεί η Ελλάς του Νόμου και της Τάξης προσοχή μπροστά στις τέσσερις αυτές λέξεις του μεθυσμένου από θρίαμβο αστυνομικού, που διαπιστώνει ότι οι σφαίρες του βρήκαν τον ζωντανό τους στόχο στον Βύρωνα. Κι ας λέει τώρα ο χάρος με στολή ότι δεν το ήθελε, έκανε λάθος, νόμισε, διατελούσε εν συγχύσει, μπερδεύτηκε, άνθρωπος είναι κι αυτός. Εμείς κρατάμε τον πληθυντικό της αλήθειας: Τον φάγαμε! Πολλοί μαζί, καθείς με τα όπλα του. Και ξέρουμε ποιοι...

Τον φάγαμε για τα καλά μάλιστα! Επί ώρες περιφερόταν ο νεκρός χωρίς όνομα, χωρίς πατρίδα, παραλήπτης Κύριος οίδε πόσων σφαιρών χωρίς αποστολέα. Ούτε ο υπουργός του πένθους, ούτε η αστυνομία της «επιτυχίας», ούτε τα παμφάγα της ενημέρωσης μπορούσαν βρουν το όνομά του, την εθνικότητά του, την ταυτότητα των σφαιρών που τον σκότωσαν. Ενώ βρήκαν αμέσως τα πάντα για τους «άλλους», τους κακοποιούς. Και τα ονόματά τους και την αλβανική τους ρίζα και το όνομα του Αλβανού πατρός και το όνομα της Αλβανίδας μητρός και το ποινικό τους μητρώο και το πόσο αδίστακτοι είναι.


"Οι σάλπιγγες αναγγέλλουν κρεμάλες,
κι ασήμαντα ανθρωπάκια εξαγγέλλουν
όσα δεν θα μπορέσουν να κάνουν ποτέ".

"Μη γίνεσαι τυραννικός στις αναμνήσεις.
Δεν ζητάς μόνο την περίμετρο
των αισθημάτων που τους έδωσες προς φύλαξιν.
Επακριβή τη διάμετρο της έντασής τους απαιτείς.

Τρομάζουν."

'ΜΑΝΟΝ ΛΕΣΚΩ

Κανέναν έχω
αν κι εχεις εσύ τα όσια
Η συμπονετική εσύ
με τα βαΜμένα νύχια
Έχω αντισκωριακό
αν κι εσύ ξέρεις
πως ν αλλάζεις τη φθορά
κρατώντας λίμα'

Γ. Β. ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ