κατάργησαν τον χρόνο.
Η σκιά της Αριάδνης καθρεφτίζεται
τα μεσημέρια στους δρόμους
καβάλα στο ποδήλατο περιφέρεται ανήσυχη
σαν να γυρεύει κάτι
ίσως και η ίδια να μην ξέρει τι.
Αριάδνη, εγώ σου το ΄λεγα
ο θεός σου πέθανε
κι ο ήρωας που λάτρευες παρέδωσε τα όπλα
πάει καιρός, αλλάξαν οι εποχές
τώρα
το κουβάρι ξετυλίγεται πάνω στα βήματά σου
ο χορός του θρήνου
ο θρήνος του χορού
χαρτογραφούν αυτό που είσαι αλλά δεν γνωρίζεις
ο μίτος κι ο λαβύρινθος ένα.
...
Αριάδνη
οι καιροί αλλάζουν
ζητούν τα δικά τους παραμύθια.
ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΚΑΠΛΑΝΗ, ΗΧΟΙ -ΑΠΟΗΧΟΙ, Είσοδος, ΕΚΔ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
