Δευτέρα, Φεβρουαρίου 2




ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ
"Φτάσαμε έως εδώ.Μοναδικό μας ιδεώδες η ξεκούραση
ει δυνατόν σε ξένους τόπους...
Τώρα μονάχοι τον παλιό μας πυρετό τον ανεβάζουμε
με χίλια μύρια βάσανα...
Δεν έχει απομείνει τίποτε για να προπαγανδίσουμε
τίποτε δεν μπορούμε πια να θυμηθούμε- για το καλό μας."

Θ.Γκόρπας

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"...και όταν πια μέσα μας βαθιά
θα έχει στερέψει και ο τελευταίος κρουνός φωτός
της απύθμενης δεξαμενής μας
μια φωτίτσα σχισμής κεραυνού
ασίγαστα θα καίει τα πυκνά μας σκοτάδια
θα λαμπαδιάζει όλα μας τα σωθικά
θα πυρπολεί τον έσχατο αρμονικό της φωνής μας
και θα υπάρχουμε
μπηγμένο καρφί πεταλούδας
στο χαμόγελο το πρώτο της Ανοιξης.
Θα δικαιωθούμε..."

(Γ.Χ -ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΑ ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ)

Ανώνυμος είπε...

Μπορώ ακόμη να σε βλέπω: μια ηχώ,
ψηλαφητή με λόγια
αισθητά στο γκρεμό
του αποχαιρετισμού.

Το πρόσωπό σου δειλιάζει σιγαλά
όταν έξαφνα
φεγγοβολάει το φως
μέσα μου, στο μέρος
όπου λέει κανείς με βαθιά οδύνη ΠΟΤΕ.

Πάουλ Τσέλαν

mitos είπε...

ποτέ ή πότε ?
Στον μεταφραστή απευθύνομαι...

mitos είπε...

Ανέσπερε
"Ένα παιχνίδι του φωτός
όπως όλοι μας τέλος πάντων"

ΜΑΡΊΑ ΛΑΪΝΆ, "Δικό της"

Ανώνυμος είπε...

δεν είμαι ο μεταφραστής,αγαπητέ μου,αλλά μπορείτε να το δείτε συμπληρωματικά.

nikitas είπε...

ελεύθερη μετάφραση:

έζησα τον καιρόν μου ως ξενιστής, κι όταν μου στέρησαν αυτό το μοναδικό ιδεώδες, είδα και οίδα τη ματαιότητα του κόσμου, το τίποτε την αμνησία....

καλές αντάμωσες

nikitas είπε...

διευκρίνηση (δεν ξέρω πόσο απαραίτητη): το παραπάνω σχόλιο αφορά την αρχική ανάρτηση απο mitos..

mitos είπε...

to nikitas:
"Μεγάλη χαρά να μην έχεις ανάγκη νά΄σαι χαρούμενος, σαν μια ευκαιρία απ΄την ανάποδη"
Na respera de nao partir nunca (Την παραμονή της καμιάς αναχώρησης) Φ.ΠΕΣΣΟΑ

το nyxterino:
Η και μεταφράστρια κυρία Νόρα Πυλόρωφ-Προκοπίου, θα βρεθεί στον “Ιανό” Θεσσαλονίκης τις 7 του μήνα.
Δι΄ υμών αγαπητή μου αναμένουμε την οξεία ...

Ανώνυμος είπε...

to mitos and nyxterino

Μια εκδοχή για την μετάφραση του τελευταίου στίχου του Τσέλαν είναι και η εξής.

"...όπου λέει κανείς με βαθιά οδύνη.Ποτέ."

-Πάντως εμένα ο τόνος με απασχολεί στο "γερνω η στο γερνω"!

Ανώνυμος είπε...

φαντάζομαι ότι από μόνα τους τα συμφραζόμενα οδηγούν στο ποτέ:η οδύνη έχει κάτι το τελειωμένο.

όσο για το αν γέρνουμε ή γερνάμε..άλλο ένα παράδειγμα συμπληρωματικών εννοιών..

ανέσπερε,mitos,

τόσος προβληματισμός για το αυτονόητο;

Ανώνυμος είπε...

to nyxterino

έλειπε όμως και η τελεία!

-εσείς, που είστε τόσο αυστηρή με την ορθογραφία, θα έπρεπε να προσέχετε και τα σημεία στίξεως!(έτσι δεν τα λένε?)

Ανώνυμος είπε...

σημεία στίξεως ή τήξεως, δεν έχει σημασία.

"αισθανθείτε" το στίχο.

to anesperos

Ανώνυμος είπε...

τώρα συμφωνώ!
εγώ ετσι "αισθάνομαι" την ποίηση
και απο την "μουσικότητα" που εκπέμπει!

Ανώνυμος είπε...

"ποιος σου' πε ότι είναι εύκολα τα ποιήματα;ποιος σου' πε ότι ένα ποίημα μπορεί να γίνει ο δίσκος της χρονιάς;"