Τετάρτη, Ιουλίου 15

"Ας μη δεσμευτούμε, λοιπόν, μ επιστολές - η απόσταση μας χαρίζει ένα καινούργιο πρόσωπο. Κι ίσως όταν ξαναιδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον.
Έτσι που επιτέλους να μπορέσουμε να γνωριστούμε."
Του Τάσου Λειβαδίτη, Φιλίες




Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Μπρουκς
Ερμηνεία: Λιζ Τέιλορ, Πολ Νιούμαν, Μπερλ Αϊβς, Τζακ Κάρσον, Τζούντιθ Αντερσον.

Μισό αιώνα μετά την πρώτη προβολή της, η «Λυσσασμένη γάτα» κρατιέται ζωντανή, αλλά και αντιφατική.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ειν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν τα ρόδια

έρχονται και μας βρίσκουνε

τις νύχτες

όταν βρέχη

με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας

μεσ’ στα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά

και τα κοσμούνε

σα δάκρυα

σαν ακρογιάλια φωτεινά

σα ρόδια

N.Eγγονόπουλος

ανέσπερος είπε...

"Ώσπου μια νύχτα, ένας διαβάτης
περνάει στο δρόμο τραγουδώντας.
Πού έχεις ξανακούσει το τραγούδι αυτό;
Δεν θυμάσαι.
Κι όμως η νοσταλγία
όλων όσων ονειρεύτηκες,
τρέμει μες στο τραγούδι.
Στέκεσαι στο παράθυρο
κι ακούς σαν μαγεμένος.
Κι άξαφνα σε κάποια στροφή του δρόμου,
το τραγούδι σβήνει.
Όλα χάνονται. Ησυχία…
Tώρα τι θα κάνεις;
Η σιωπή κάνει τον κόσμο πιο μεγάλο.
Η θλίψη.. πιο δίκαιο..."

mitos είπε...

"Μυρίζοντας
ένα τριαντάφυλλο
ψήλωσες μισό μέτρο
δε χωρείς τώρα
να μπεις απ την πόρτα
νύχτωσε
έβαλε κρύο
βγαίνουν τ άστρα
κατεβαίνουν λύκοι"

ΕΙΣΠΝΟΕΣ, Γ. ΡΙΤΣΟΣ, 29.II.80

Ανώνυμος είπε...

mitos,για σένα

mitos είπε...

"Νά σέ βλέπω μισή να περνάς στό νερό
και μισή να σε κλαίω μές στόν Παράδεισο"

nyxterino από μένα