Δευτέρα, Μαρτίου 30


FERNANDO PESSOA


Διαιρώ αυτό που ξέρω.

Προκύπτει αυτό που είμαι

κι αυτό που ξέχασα. Ανάμεσα στα δυο πηγαίνω.


Δεν είμαι αυτός που σκέφτομαι

ούτε αυτός που είμαι τώρα.

Αν θα σκεφτώ, κομμάτια γίνομαι

Αν θα πιστέψω, για μένα δεν υπάρχει τέλος.


Γι' αυτό, είναι καλύτερα

ν' ακούς μόνο το θρόισμα

της απαλής, βέβαιης αύρας

που μέσ' από τις φυλλωσιές περνάει.


Ποίημα δημοσιευμένο στο (.poema..), από την έκδοση Κ.Π. Καβάφης / Φερνάντο Πεσσόα. Τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, εισαγ.-μτφρ.-ανθολ.: Γιάννης Σουλιώτης, εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2009.
Η φωτογραφία είναι από την καινούργια ταινία του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη.
Αναρτήθηκε από panagiotisandriopoulos στις 10:43 μμ
Ετικέτες Μαθητεία στην Ομορφιά

Ευχαριστώ την φίλη από το βορρά για την κοινοποίηση

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

χαίρομαι που σ' άρεσε..και που το βλέπω στη σελίδα σου,εγώ είμαι "εκτός" πλέον.