Τετάρτη, Απριλίου 25

ΟΣΑ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ

Πληθαίνουν τελευταία οι κινητοποιήσεις κατά της εγκατάστασης ανεμογεννητριών όχι μόνο στη νότια Λευκά δα αλλά και στη Σέριφο, στη Μονεμβασιά , Χίο, Μυτηλήνη κ.α.
Μια σειρά κοινωνικοί λόγοι ενισχύουν αυτές τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών και κάποια ιδιαίτερα λανθάνοντα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας, που ευδοκιμούν σε τέτοιες περιπτώσεις , καθορίζουν εν πολλοίς τις ιδεολογικές σταθερές και επισφραγίζουν τα αιτήματα των κινητοποιήσεων.
Ατομικές ιδιοτέλειες, ατομιστικές αντιλήψεις, ατομικό συμφέρον εξοβελίζουν συνήθως κάθε έννοια δημοσίου συμφέροντος ίσως και λόγω της κατάχρησης της έννοιας από τις όποιες εξουσίες.
Το σύνηθες φαινόμενο είναι :
Αυθαίρετοι ή εν δυνάμει οικιστές αφού βολέψουν παντοιοτρόπως τις ιδιοκτησίες τους βαπτίζονται ξαφνικά προστάτες του περιβάλλοντος.
Ο φόβος μπροστά στο καινούργιο , στις αλλαγές τρόπου διαχείρισης των δημοσίων πραγμάτων όταν επηρεάσουν το ξεβόλεμα του καθενός και απαιτήσουν κάποια μικροθυσία από τον καθένα μας , είναι το κυρίαρχο στοιχείο του τουριστικά ασμένως εκπαιδευθέντα νεοέλληνα βοσκού , αγρότη, ναυτικού ή ψαρά.
Αντίθετα είμαστε πανέτοιμοι να δεχτούμε εμείς ‘’οι φίλοι του περιβάλλοντος ‘’ τα θηριώδη και ενεργοβόρα 4Χ4, τα κινητά τελευταίας γενιάς, τις χλιδάτες συνεστιάσεις, τα εξωτικά ταξίδια σε επίγειους παράδεισους.
Μέσα σ΄ αυτό το πλαίσιο είναι ευνόητο να βρίσκει πρόσφορο έδαφος ο λαϊκισμός που προσφέρεται εύκολα από τους λογής –λογής τσοπαναραίους στην προσπάθειά τους να κουμαντάρουν το επιρρεπές ποίμνιο.
Μπροστά λοιπόν στο δίλημμα ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ναι ή όχι, η απάντηση δεν μοιάζει να είναι μονόδρομος.
Η δυσπιστία και η αρνητικότητα των τοπικών κοινωνιών κυρίως όμως ανάγεται και στον τρόπο που η πολιτεία αντιμετωπίζει μεγάλα θέματα όπως οι πηγές ενέργειας.
Μέσα από ένα πολυδαίδαλο και διαρκώς μεταβαλλόμενο θεσμικό πλαίσιο , ενίοτε μόνο στους διαπλεκόμενους προσπελάσιμο, μοιράστηκαν εν μια νυκτί οι οικονομικά ενδιαφέρουσες άδειες εγκατάστασης αιολικών πάρκων χωρίς να προϋπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός με ανύπαρκτες περιβαλλοντικές προδιαγραφές και ερήμην των τοπικών κοινωνιών.
Αφού λοιπόν ικανοποιήθηκαν όλοι οι λεγόμενοι μεγάλοι παίκτες των ΑΠΕ, μεταξύ αυτών και ο ανεμοθάφτης της νότιας Λευκάδας , εδέησε η πολιτεία να εισάγει για διαβούλευση το χωροταξικό σχέδιο για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας προσπαθώντας ουσιαστικά όμως να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα.
Τα παραπάνω είναι ένα παράδειγμα πώς μια ελπιδοφόρα ιδέα μετατρέπεται σε εφιάλτη.
¨Αχ πατρίδα μας γλυκιά ..."

Δεν υπάρχουν σχόλια: